gurmelerin şahı, gönüllerin adamı Vedat Minor'un kullandığı cümledir. Çocukken hiç yemek yemeyen bir çocuk olduğunu anlatırken kullanmıştır bu cümleyi. Bu cümlenin akabinde kocaman bir oğlağı midesine indirmiş olması da güzel bir ironi olmuş, çocukluk hatıralarından kolay kurtulduğu anlaşılmıştır.
