kaşını gözünü mü beğenmedin? değiştirmeye çalıştığın ama hiçbir zaman değiştiremediğin huyların mı oldu? övünemedin mi hiçbir zaman güzelliğinle? bahsettiğim yüzün gözün değil aman yanlış anlama, benimseyemedin mi hiçbir zaman kendini? güzelliğinle ilgili bir söz edildiğinde utananlardan mıydın, yoksa sana moral veriyorlar sandın da daha mı içerledin onlara? çirkinsin sen. bunu demelilerdi öyle mi? tasdiklemelilerdi fikirlerini.
n'oldu sonra? gözün gönlün bir adama kaydı. herkesten gizlemeye çalıştığın huylarına hayran kaldı. kepçe kulaklarını gizlemek için hep açık bıraktığın o saçlarını sana toplattı. sana hiçbir zaman "güzelsin" demedi ama hep hissettirdi. senin kendine güvenin geldi.
elinin bir kısmı yanıktı. yanık izinden utandığın için ne zaman bir yere otursan masa altına gizlediğin o elini tuttu, tuttu masaya koydu. ama sana hiçbir zaman "gizleme" demedi. senin kendine güvenin geldi. her eve dönüşünde daha çok baktın ellerine.
hep sordun " neden beni sevdin" " neyi beğendin bende" diye ama o sana hiç yanıt vermedi. sadece gülümsedi. sen onun mahçubiyetinin karşısında utandın ama anladın seviyordu bu adam seni.
etrafındaki herkes girgindi tuttuğunu koparan tiplerdi. çevreleri genişti. sen ise zar zor arkadaş edinenlerdendin. kimse yanaşmadıkça oturduğu yerden bir adım dahi atamayanlardan yani. dikkat çekmezdin çünkü çirkindin. insanlardan seni ayıran her bir özelliğin çirkin olduğunu düşündürüyordu çünkü sana. sen kendine güvenmezdin. güzellik ne demekti bak onu da bilmezdin.
içinden düşündüğün ama hiçbir vakit dile getirmediklerini sevdi karşındakini. bunu her farkettiğinde daha mutlu oldun ama bir o kadar şaşırdın. önceleri inanamadın, sonraları sende sevdin kendini. dedim ya kendine güvenin geldi.
o sana hiçbir zaman "güzelsin" demedi, demeye gerek görmedi. o saatten sonra sende kendine hiçbir zaman "ben çirkinim" diyemedin. o aynaya baktığında gülen gözlerinden başka bir şey göremedin.
saçlarını hep topladın, elindeki yanık izine aldırmadın, o eli masanın altına bir daha hiç gizlemedin.
her zaman güldüğüm bir kabulleniş cümlesidir, kişi kendini kendinle barışık olduğuna inandırmayı o kadar ister ki önce ben çirkinim diye başlar, bu konuda uzun uzun yazılar yazar ya da uzun uzun konuşur sonra kimse takmayınca kendine küfreder ya da küfüre varacak sözler eder, hala kimse takmazsa intihar edebilir, ama etmese daha iyi olur. hakkaten kendiyle barışık değilse zorlama ifadeler kullanmamalıdır, birinin ona hayır abi senin için güzel demesini beklememelidir.
kompleksli insan cümleciğidir. efendim, hiç kimse çirkin değildir. sadece güzel taraflarını ortaya çıkarmasını bilmiyordur. kişi kendini beğenmez ve de sevmezse, kimse de onu beğenmez ve sevmez.
- hamza ben cirkinim.
+ cirkin ne lan?
- cirkinim işte, sen sevmiyosun beni artık.
+ lan mına koyim cirkin ne bi anlasam cevap vericem de...
- gidiyorum ben hamza.
+ tamam lan cirkinsin. cirkiiiinn nereye lan yarraaam!!
- ...
