çok romantik, sanki masal anlatmaya başlar gibi. bir varmış bir yokmuş diye. ya işte masala başlarken öyle başlanıyor da. o masalı okumaya başladın mı; kazın ayağının hiç de öyle olmadığını görüyorsun. anında elektrik çarpmış gibi hemde.
insanın içini parçalayarak biten bu masalın sonunda da...
asla gökten üç elma düşmüyor...
HIDIR&BIDIR:
YAZAR UYARISI OLARAK;
"ANCA BiR ÇUVAL AYVA DÜŞÜYOR* ..."
yoktur öyle pastadan evler, kurbağa iken öpünce yakışıklı olan prensler... ayakkabının teki uğruna tüm ülkeyi dolaştıran ve kül kedisini bulan adamlar... prenses değilizdir aslında annemizin sabah uyandırırken söylediği gibi... zannederdik ki ancak uzaktakiler özlenir... masallar da yok işte hayatta. herkes kendi masalını kendi söndürürken ve kalan izmariti başka birinin hayatını yakmak için kullanmaktayken, biz sadece zannederiz bir gün düzelecek herşey diye anlayacağın...
"zannetmiştim", "sanmıştım" yanlış düşünme olasılıklarının, genellikle "a" şıkkıdır... kesin kanı oluşmadan önceki hatalı düşünce şeklidir ne yazık ki zanlarda yanılırız.
