bundan on yıl önce her türk evinde duyulan cümle. bitti artık o da bitti. şimdi çoluk çocuk bilgisayar başında. baba zaten tüm gün çalışıp hak ettiğinin onda biri para aldığı için mutsuz, geldiği gibi yatıyor. anne desen dizilere dalmış. hayatı hürrem sultan olmuş. geçti o günler yiğidim geçti.
-ben yatıyorum bişey diyon mu ?
-ne dicez lan yat zıbar işte..
-yatma gel film izleyelim fln deyin aq.
-kanka sabah ders var yeaaaaa.
-neyse en azından iyi geceler de bari.
-iyi geceler..
-tmm neyse ben yatıyom bişe diyon mu?
ve ağlamak gelmiyor mu içinize böyle zamanlarda? hani tepki veremediğiniz, duyduğunuzu anlayamadığınız zamanlarda. benim geliyor. benim geldi. bir şeylerin ardından bakmak gibi. bir şeyler ne bilmiyorum. boşver sen de bilmezsin. bilsen de anlatmazsın. hiçbir şey gibi olmuşuz biz. ev taşımasından kalan boş koliler gibi olmuşuz. boş kolileri anlamak istemezsin muhtemelen, çünkü bu senin umrunda olmaz. boş koliler kimsenin umrunda olmaz galiba. ama ben düşünürüm, anlarım, çabalarım. içime ağlamak geliyor olsa da düzeltmeye çalışırım.
