yüzme bilmeyen kişinin yakarışı. hele bir de deniz kenarında ise gözleri belertmiştir, korkusu anlaşılabilir. başta normal tonla söylerken zamanla titrer ısrarlar karşısında.
+tamam anladım ama sakın şaka yapayım deme gerçekten korkuyorum!
-tamam ya tabiki yapmam hadi gel ben varım korma(!)
olaylar böyle gelişir inanırsın ve ilerlersin denizin içine doğru. güvenmişsindir bir kere ve içten istemektesindir sende, kıyıda şap şup ayaklarını ıslatmaktan başka ilerilere doğru açılmayı.. * başta herşey normaldir. biraz bir destekle suyun üstündesindir.yavaş yavaş kulaç atmaya başlarsın tam korkulacak birşey yokmuş dersin ve nolur biliyormusun o korkma diyen denyo seni suyun içine batırır bide kahkahayla güler sen boğulmaya ramak kala çıkınca;
+korkma korkma şaka yaptım. der
denizden ağzında tuzlu su tadıyla çıkarsın ve bir daha girmezsin. korkma diyen en güvendiğin bile olsa mutlaka seni bi önce suya batırır bunun kuralı budur..
sonuç : sittin sene geçse yüzme öğrenemezsin ve istemezsinde.
ankara'da doğup büyümüş çoğu insandan duyulabilecek serzeniş. istanbul çocuğu olmanın eziciliği ile birleşince yüzme bilmeyen kişide derin buhranlar yaşatmaya sebep olabilir.
