bir anda gaza gelip, uzun zamandır ertelediğim kitap yazma işine girişmeme sebep olan cümledir. eğer bitirebilirsem kitabımın adı da "ben vedaları beceremem" olacaktır.
her vedamın ardından içimden sadalar yükseldi.
sessiz haykırışlar ve ürkek çırpınışlar.
ne takatim ne isteğim kaldı.
istemedim ve sevemedim hem vedaları hem elvedaları.
beceremem bir türlü bunu.
ama gerekiyorsa hadi eyvallah.
dedim ya sevemedim elvedaları,
eyvallah.
Sen yıllar sonra bir kere “merhaba” diye mesaj atıyorsun; ben o mesajı haftalarca sırıtarak okuyorum. Bir de söylemeye fırsatım olmadı, hala çok güzel gülüyorsun.
