Evvel zaman içinde kalbur saman içinde. Zamanın birinde bir orman varmış bir şehrin çevresinde. Bir adam varmış çocuklarıyla yaşarmış. Toprağı beller, buğdayı sürer, meyveleri toplarmış.
Bu adamın 2 oğlu bir kızı varmış. Oğulları büyük kızı ufacıkmış. Abileri kardeşlerini çok severmiş. Bir gün hasat zamanı herkes buğday toplarken küçük kız da tarlada buğdaylarla oynuyormuş.
Bir süre sonra küçük kız bir ses duymuş. Etrafına bakınmış, bakınmış; abilerini görememiş. Ufacık yüzündeki kocaman gözleri dolmaya başlamış. Sürekli “abi” “abi” diye bağırsa da ne cevap alabilmiş ne kimseyi duyabilmiş. Ormana takılmış gözleri, dalların hareketi dikkatini çekmiş. Ormana doğru ilerlemeye başlamış….
