dükkân açıp, adını dostlar meyhanesi koyduktan sonra, karıyı boşayıp, sıfır mersedesle, hafta sonu iki yavru kapıp, boğaz yolunda o biçim fiyaka atardım.
ölmeden önce bir makale yazar ve beni desteklemiş herkese; onları nasıl kullandığımı, dini nasıl istismar ettiğimi, benim sayemde bu kadar cahil olduklarını vs. açıklar ve kahkahalar içinde son nefesimi verirdim.
not: başlık büyük ithimal silinir demin açtım silindi ilginç neden silindiğide belirtilmemiş.
