napcaz şimdi?
bir tek kürt çocukları sokakta canına yandığım memleketinde! bir siz ezildiniz lan! nasıl üzüldüm şimdi.
beyin yerine taşıdığınız jölenizi sikeyim ajitasyonlarınızla.
ben ailemin 13 çocuğundan biriyim. beni bu kadar nefret edilen, beni kürt yarattığı için allah'a kızıyorum. en çok da okul kapısında anneler çocuklarını öperken kızıyorum. beslenme çantaları dolu olan çocukları kıskanıyorum.. gözlerimin ışığı yok, tenim solgun. hem sağlıksız hem de kürdüm. asla bir karşı cinsce sevilmeyi haketmiyorum.. kıskanıyorum anlıyor musunuz?
belki şansım yaver gider yinede, bir lokantada temizlikçi olabilirim hatta çalışkanlığımla kendimi ispatlarsam bir garson belki de he? hayallerim "bu kıroları garson yapıyorlar" demenizle biter. sonra uyarırlar. sen en iyisi bulaşık yıka.. benim hayatım hep üstüme yıkılmış pislikleri temizlemekle geçiyor. belki onca pisliğin içinde pislik satan adamlar bulup, bir arabaya koyacaklar. ve siz de bir gün çantanızı kapıp kaçmaya çalışırken bulacaksınız beni..
