Ben sevmiyorum seni!-hayır! sevmiyorum seni ben!
Ve gene de kederliyim olmadığın zaman sen;
Ve parlak mavi gökyüzünü bile kıskanırım üstünde senin,
Onun sessiz yıldızlarını seni gören ve sevinen.
Ben sevmiyorum seni!-gene de, nedendir bilmem,
Sen ne yaparsan yap hâla iyi yapılmış gibi gözükür, benim için:
Ve sık sık köşeme çekilip içimi çekerim
Daha çok senin gibi olmasınlar diye sevdiklerim!
Ben sevmiyorum seni!-gene de, gidince sen,
Nefret ederim sesten (konuşanı sevmeme rağmen)
Kıran ağır ağır kaybolan yankısını
Müzikli ses tonunun senin kulağımda bıraktığı
Ben sevmiyorum seni!-gene de konuşan gözlerin senin,
Derin, parlak, ve mavileriyle son derece anlamlı,
Yükselirler aramızda benim ve gökyüzünün geceyarısı,
Daha sık bütün gözlerden bildiğim benim.
Bilirim ben sevmiyorum seni! gene de, yazıklar olsun!
Ötekiler güçlükle güvenir açık sözlü kalbime benim;
Ve onları sık sık yakalarım gülerek geçerlerken,
Çünkü beni görürler senin olduğun yere bakarken.
