çok güzel bir şiir aktarıyoruz efenim:
nasılsa öyle yaşanacaktı
söylenecek bir bahane hep vardır
ha bugün yalnız
ha günün ötesi
seni sevmek
beni harcamak olmayacaktı
sana yüklediğim anlamları
senmişsin gibi düşünme
aldanırsın...
sen o anlamlarla
sadece bende varsın
bütünü güzel bir şiir olabilir, lakin kimsenin duymak istemeyeceği bir sözdür*. söyleyeni "peki madem, hadi git kendine yeni bahaneler bul" seklinde sepetlemeyi gerektirir.
büyük olan benim sevgimdir, sen değilsin, anlamı taşıyan çok güzel bir söz. çok doğrudur. sevgidir, esas olan. insan, sevgi doluysa, başkasını severek, onu da yüceltebilir. sevgisini cömertçe sunan kişiye, sevgi yolları ve fırsatları daima açıktır. sevileninse, her zaman böyle bir şansı yoktur.
üşüyorum,
içim titriyor
hava soğuk değil beni üşüten sensin.
içim kıpır kıpır
sanki oyuna yetişen çocuk gibi,
heyecanlı ve mutluyum.
önümü bile görmüyorum,
koşuyorum nereye bastığımı bilmeden
sonra durup seni bekliyorum
konuşuyorum kendi kendime
söylemeli miyim, anlatmalı mıyım seni sana?
yoksa seni daha çok mu sevmeliyim?
olsun sen gelme
seni beklemek güzel, hiç girmediğin sokaklarda.
yağmur da yağıyor hafiften
olsun seni yağmurda aramak güzel.
koşuyorum tekrar,
yağmurdan kaçmıyorum
seni görüyorum uzakta
ağlıyorsun,
ağlama, seni gülerken görmek güzel.
tutamıyorum ama elinden,
olsun sana uzaktan bakmak güzel
ve anlıyorum ki
seni daha çok sevmeliyim.
gidiyorum
olsun sen de git
sana veda etmek de güzel,
seviyorum seni,
olsun sen sevme.
ben seviyorsam sen bahanesin,
seni sensiz sevmek güzel.
