ben sevdanin oturdugu sokakta oturuyorum ve her geçişimde o pencereye bakıyorum belki sevda yeniden kalbime düşer diye... belki de sırf acı çekmeyi özlediğim için bakıyorum o pencereye...
- çocuklar, sevda okula gelmedi bu gün. evi yakın olan varsa bu kitabı ona verebilir mi?
+ ben veririm hocam. ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum..
en son, kalbimin adını
okmeydanında oturan bir sokaga verdim
simdi adsızım, dilsizim, kimsesizim.
kendim kadar sevdim bütün sevdiklerimi...
kabahatliyim...
Taşınmak istediğim ama bir türlü beceremediğim sokak. Doğru konağı bulmak ne zor, ne meşakkatli.
Birgün herkesin taşınmasını istediğim, oturanların ise hiç ayrılmamasını istediğim gönül sokağı.
