ayrılığın dibine vurmuşuz...
ben senin sevebilme ihtimalini değil zaten ben senin gidebilme ihtimalini, bilmiyorsun! çıplak ayaklarımla odanın parkelerine vurgu yaparken ben,sen gözlerinde uzaklara damgalanıyorsun!
kitaplara gömülüyorsun, kah attila ilhan' dan yağmur kaçağı'nı okuyorsun bir kaçak gibi kah nazım dan bir fotoğrafa dalıp gidiyorsun, benden yüzyıllarca uzaklaşarak..
benim terbiyesizim, benim uslanmaz, haylaz, yaramazım!
benim gözlerindeki çocuğum!
ayrılığın dibine vurmuşuz fark etmiyor musun?
oysa... ben zaten... gidebilme ihtimalini, anlıyor musun ? hazır ve nazırım!
gözlerindeki çocuğumu uzaklara damgalamışsın bilmiyor muyum ?
