Biten ilişkilerin ardından genelde kız tarafının söylediği cümledir. Aslında ben seni hiç sevmedim v.s gibi sözleri söylenir..halbuki yalandır, eğer doğruysa sen bağırıyorsundur ben kaşarım diye..
ben seni sevmedim ki, yorgun akşamlarda söylediğimiz şarkıları sevdim, bir de yıldızları sevdim, eylül akşamlarında gelip gözlerinde durdular...
beni yola koyduğunda ayrılmanı sevdim, kurşunları sevdim beni vurduğunda.ağlamayı sevdim unuttuğunda, yalnız olduğumu anladığımda ayakta kalmamı sevdim, yıkılmamı sevdim seni her hatırladığımda, ekmeği sever gibi sevdim sensizliği.su gibi özlem temmuz güneşinde sesini ikindi de yağmur gibi geceleyin rüzgar gibi sevdim...
gittiğin zaman gitmeni sevdim, evreni sevdim geldiğin zaman, kalmanı sevdim korkuyordum sana alışmaktan, yine de sevdim gülümsemeyi, mendilimi sallarken seni götüren trenin ardından kırlara ilk kar düştüğü zaman sevdim...
ölümün ne güzel olduğunu sevdim, seni içimde öldürdüğüm zaman.
işte ben bunları sevdim, seni sevmedim anladın mı sevmedim...
ukala küçük çocukların kullanabilitesi yüksek, yeni tanıştığı insanın kendisinin hoşuna gitmeyen bir şey söylediğinde işaret parmağınıda kaldırmak suretiyle söylediği cümle. eskiden çocuklar böylemiydi demekten kendimi alamıyorum. büyükler bize bir şey sorduğunda utanıp iki işaret parmağımızı ağzımıza sokup ısırmak suretiyle kafamız aşağıda alttan alttan bakardık. cevabıda gevelerdik ama anlayabilen sadece anne babalardı, tercüme ederlerdi.
(bkz: yeni nesil çocuk)
aşk zaten büyük bir yalan, içinde menfaat barındıran sıradan bir hissiyat şeklinde düşündüren bünyelerin, böyle düşünmesine yol açan büyük kalp kırıklıkları sonrasında, kendi başınayken sevgiliye hitaben ettikleri * itiraf