yıllar geçti yollar geçti,
herşey geçti ömrümden,
bir sen geçmedin,
bir senden geçemedim,
ve bugün hala tepiniyorsa şuramda yüreciğim,
daha da yolum var demektir,
koş yeni yıllara,
yeni yollara,
bulduğu ilk fırsatta bu sözünü unutacak kişi olması muhtemeldir. kendi cidden vazgeçmese bile beklenen kişi farklı tercihler yapıp gidecektir zaten.
doğanın bir kanunu gibidir bu kimse kimseyi kandırmasın. duygusallık ve fedakarlık kaybettirir.
birçok türk filmi ve şarkısına da kaynaklık etmiştir hatta:
--spoiler--
seni beklerken duydum annemden
saklarmış veda mektubunu benden
evlenmişsin şimdi bir esmerle
--spoiler-- *
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Dizeleride Necip Fazıl'dan...
Bu cümle nedense beklenene daha bir gelmezlik katar. Ne bileyim belki de benim yaşamam gereken böyle olduğu bana böyle gelmektedir. Ben seni hep beklerim demek ona bir daha gelme demek gibi birşey midir ki beklenen uzun yıllar olsa da gelmez. Beklersin bir umutla. O umut varoldukça sanki o senden dahada uzaklaşır. Her an onu düşündüğünde o seni hiç düşünmez. Acaba denilen kişinin içinde bu nasıl olsa stepnede düşüncesi mi doğurmaktadır ki o kişi uzun süre gelmez ? Bu cümleyi kullandım. Uzun süre geçti ama gelmedi. Hep beklemedim. O kişi kaybolduğunda onun yerine başkası geldi. Düşünüyorum hep onu beklesem gelirmiydi acaba diye. işin içinden çıkamıyorum.
"beni hep sev olur mu?" dedi önce çocuk, sonra "beni hiç bırakma tamam mı?" dedi. o böyle söylerken sen nasıl bırakacaktın ki onu? sen onu "hep sevecek" ve "hiç bırakmayacak"tın. o da seni "hep bekleyecekti". ne olursa olsun, başınıza ne gelirse gelsin bekleyecekti. insan neden hep tutamayacağı sözler verirdi ki? neden başka başka anlamlar yüklerdi cümlelere? söylediklerinin karşıdaki insanda nasıl etkiler yaratacağını düşünür müydü acaba?
kırarım zincirlerini gecelerimin,
boğulurum karanlıklarda,
çekerim tüm zehirli dumanları,
içerim en ağır şarabını hancının,
güne gözüm açık girerim yine,
perdeyi hep açık tutarım,
istersen pencereyi de,
kapılarıma kilit vurmam hiç,
mutlaka bir bardak sıcak çayım olur mutfakta,
dilerim geleceğim sensiz olmasın.
yeter ki geleceğinden şüphem olmasın...
uzun vadede asla gerçek olmayacak bir vaadtir. kimse sabır taşı değildir ve "hep" bekleme erdemine ayak uydurabilecek nitelikte değildir. oldukça duygusal ama gerçek dışı bir cümledir çünkü ucunda umut yoktur. o yüzden yalnızca bir yere kadar beklenebilecektir ve biliriz ki gelmeyecektir.
sarfederken doğruluğunu asla sorgulamadığımız cümlelerden biridir. belki abartıyor muyum ki diye aklımızın bir köşesine bir soru işareti gelir ama hızla uzaklaşır o soru işareti; yerine ünlem işaretleri gelir. zamanla umutsuzlukla beraber hep bekleyeceğimiz başka birilerini sokarız hayatımıza.
ben seni hep beklerim; ama lütfen sen beni çok bekletmeyenlerden ol!
