ben senden önce ölmek istiyorum...
gidenin arkasından gelen, gideni bulacakmı zannediyorsun, ben zannetmiyorum.
iyisimi beni yaktırırsın, odanda masanın üstüne koyarsın içinde bir kavanozda.
kavanoz camdan olsun şeffaf, beyaz camdan olsunki içinde beni görebilesin.
fedakarlığımı anlıyorsun dimi vazgeçtim toprak olmaktan, vazgeçtim çiçek olmaktan senin yanında kalabilmek için ve toz oluyorum yaşıyorum yanımda seni.
sonra sende ölünce kavanozuma gelirsin, orda beraber yaşarız külümün içinde külün; taki savrulup gidene yahut vefazıs bir torun bizi ordan atana kadar.
ama biz o zamana kadar okadar karışıcağızki birbirimize atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz yanyana düşücek, toprağa beraber dönücez.
ve bir gün yabani bir çiçek bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse, sapında mutlaka iki çiçek açıcak.
biri sen.
diğeride ben.
