ben sana mecburum bilemezsin
adını mıh gibi aklımda tutuyorum
büyüdükçe büyüyor gözlerin
ben sana mecburum bilemezsin
içimi seninle ısıtıyorum
ağaçlar sonbahara hazırlanıyor
bu şehir o eski istanbul mudur
karanlıkta bulutlar parçalanıyor
sokak lambaları birden yanıyor
kaldırımlarda yağmur kokusu
ben sana mecburun sen yoksun
sevmek kimi zaman rezilce korkuludur
insan bir akşam üstü ansızın yorulur
tutsak ustura ağzında yaşamaktan
kimi zaman ellerini kırar tutkusu
bir kaç hayat çıkarır yaşamasından
hangi kapıyı çalsa kimi zaman
arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu
fatih'te yoksul bir gramofon çalıyor
eski zamanlardan bir cuma çalıyor
durup köşe başında deliksiz dinlesem
sana kullanılmamış bir gök getirsem
haftalar ellerimde ufalanıyor
ne yapsam ne tutsam nereye gitsem
ben sana mecburum sen yoksun
belki haziran'da mavi benekli çocuksun
ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor
bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden
belki yeşilköy'de uçağa biniyorsun
bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor
belki körsün kırılmışsın telaş içindesin
kötü rüzgar saçlarını götürüyor
ne vakit bir yaşamak düşünsem
bu kurtlar sofrasında belki zor
ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden
ne vakit bir yaşamak düşünsem
sus deyip adınla başlıyorum
içim sıra kımıldıyor gizli denizlerin
hayır başka türlü olmayacak
ben sana mecburum bilemezsin
öyle şiir cümleleri vardır ki o cümleden başka hiçbir şey yazmasanız da çok şeyler anlatır... ben sana mecburum da öyle bir cümle... türk şiirinin en vurucu cümlelerinden....
+ ben sana mecburum
- neden kendi başına bişey olamıyormusun?
+ ya ahmak biz liken iz. ortak yaşamamız lazım. sende bana mecbursun yani
- ha tamam o zaman.
magnum'un kızgın kumlardan soğuk sulara atlarkenki verdiği o his kadar, magnum bu hisse reklam için ne kadar mecbursa ben de sana o kadar mecburum. ama şu magnum'u ulu orta yerde, parkta bahçede yemesen de evde yesen daha bi güzel olacak kanımca.
mecbur olduğunuzda yanınızda olmayan sevgili zaten hiç sizin olmamıştır ki. siz bir eğlencesinizdir onun için, o ise sizin için bir tutku, ulaşması imkansız ve dünyaya ait güzel bir meta...
--spoiler--
ben sana mecburum bilemezsin
adını mıh gibi aklımda tutuyorum
büyüdükçe büyüyor gözlerin
ben sana mecburum bilemezsin
içimi seninle ısıtıyorum
ilk kıt'ada biten şiirlerden. şöyle ki: şair zaten yazabileceği en iyi dörtlüğü şiirin en başında yazmış, devamını okumak keyiften dört köşe eder adamı, ama okunmasa da eksik sayılmaz şiir!
