sınırlarımız içindeki mizahçıların yegane espri stoğuymuş gibi görünen kalıp. hayır kendi aralarında "bu kalıbı en az bir kere kullanmayanı dövelim" kararı mı aldılar nedir.
günümüz mizah yapıcıları sıkıştıklarında iç sesleri onlara "gördün mü bak espri bulamıyorsun, gene takıldın, bu kalıp boşuna mı var hadi kullan, çekinme, nihahahaha" mı diyor yoksa?