dayimla sokakta her karsilastigimda beni annanen ölmüş diye aglatirdi. her defasinda inanir aglayarak eve giderdim.
paranoyak yapmisti beni geceleri gider nefesini dinlerdim. yatsi namazinin son secdesini uzun tutardi uzun sure kalinca telaslanir ustune cikardim. ( ustune cikinca kalkar vururdu bir iki tane anlardim ki yasiyor ve saglikli. aglamam bitene kadar namazi bitirirdi zaten)
ikindi vaktinde güneş açık balkon kapısından halıya düşerdi. halının ışık vurmayan tarafına uzanıp halıya düşen güneş ışıklarını izlerdim.
biraz büyüdüm
öğretmenlerimi izledim, arkadaşlarımı izledim, onun yeşil gözlerini izledim, filmlerde kan revan izledim, battaniyenin altına girip karanlığı izledim.
ben salakken çok izledim.
ben küçükken çok salaktım şeklindeki özeleştiri mahiyetinde olan cümleyi evirip çevirip, ego tatmini yapmaya çalışan kişi hezeyanını belirtir cümle.
yaptığı son salaklığın küçüklük zamanlarına denk geldiğini belirtir kişi bu cümleyle. geçen zamanın fazlalığı ile yaptığı işlerin doğruluğu arasında müthiş bir doğru orantı kurduğunu haykırır herkese.
ne kadar çok isterdim bu konuyla alakalı olarak, "bilmem hangi büyüğümün bana zamanında söylediği bir şey var ki bu duruma cuk oturur." şeklinde başlayan bir cümle kurabileyim. ama yok anasını satayım. böbürlenmenin zararlarıyla alakalı şahsıma hitaben kullanılmış bir aforizma yok.
