evli bir adamın kendisine yine evli olan bir metres tutmasını çok romantik bir şey gibi aktardığı ve eşini asık suratlı, ciddi resmedip alttan alttan normal böyle şeyler mesajı verdiği için adnan menderes'in hayatının diğer bölümlerini merak ettiğim halde tekrar seyretmeyeceğim dizidir.
ben onu çok sevdim... Aldığım nefes, içtiğim su, damarlarımda akan kan gibiydi.
gülmeyi ben onunla öğrendim, bir insanı kendi canından çok nasıl sevebileceğini onu sevince öğrendim.
Sadece sarılıp uyumanın her şeye bedel olduğunu onda gördüm.
ilk görüşte aşktı benimkisi, imkansız bir aşktı bizimkisi, imkansızın anlamsız olduğunu biz beraber gördük onunla
konuşmadan da sevgimizi iletmeyi başarabildik biz onunla.
Gözlerime bakarken yanar tutuşurdu içim, yanımdayken bile onu özlerdim.
ve..
şimdi 'o' yok. Ben hala onunla yaşıyorum. onunla uyuyor onunla uyanıyorum.
kalbim hala onun için belki bir gün umuduyla atıyor.
onu o olmadan yaşıyorum, gözlerimde yaş hiç eksik olmadan, sadece sessizliğimde kayboluyorum.
o bunları hiç bilmeyecek bilemeyecek, olsun. ben yinede razıyım.
bütün bunlara rağmen, hiç kimseyi sevemeyeceğim kadar, onu çok sevdim.
Kimseye anlatamadım ama artık anlatıp rahatlamam lazım sözlük.Ben onu çok sevdim.Belki yöntemim yanlıştı dolaylı olarak değilde doğrudan söylemeliydim sevdiğimi.5 yıl geçti aradan unutamadım hala.Gözümü ne vakit kapatsam o geliyor aklıma.Hangi vakit anlamlı bir şiir görsem şarkı dinlesem yüreğim kanıyor ama unutulmuyor.En çok neye yanıyorum bilir misiniz ? ona bir şiir defteri verdim kendi yazdığım bir defter dolusu şiir.Ne dedi biliyor musunuz ? Ben öyle şeyleri sevmem.Aradan geçen beş yılın sonunda yalnızlığı bir kenara bırakıp yol alma vakti geldi artık herhalde.
