ebru gundes in en damar sarkılarından bir tanesidir, dinlenesidir,aglatasıdır,aglanasıdır.
ben olmayınca hemen bulmuşsun birini
yol ayrılında unuttun yeminlerini
sen bitirdin hem kendini hemde beni
şimdi git artik dönme geri
kime gidersen git
beni unut artık
birgün aşklar biter hatıralar kalır
kimi seversen sev hep hatırlatır
sanma bir başkası yerimi alır
gelenler gideni elbet aratır
gelenler gideni birgün aratır
ben olmayınca ondan kurtuldum demişsin
benim yerime bir başkasını sevmisşin
beni zaten aslında hiç sevmemişsin
üzülmedim hiç dönme geri
kime gidersen git beni
unut artik
birgün aşklar biter hatıralar kalır
kimi seversen sev hep hatırlatır
sanma bir başkası yerimi alır
gelenler gideni elbet aratır
şarkının başında cengiz imren'in şöyle bir şiiri yer alıyor;
canım diyordun severken beni hatırlıyormusun yalancı?
hani ben olmayınca ölü gibiydin?
hani ben aşk, ben herşeyindim?
ne oldu da böyle dirildin?
bilsen ihanetine ne çok sevindim
kime gidersen git, beni unut artık.
Ben olmayınca için dahamı rahat ediyo...
tamam ben hiç olmıyım..
eğer sen iyi olcaksan..
Gidiyim ben hiç gelmiyim yanına..
hatta burdanda gidiyim..
gidiyim biyerde seni bekliyim..
sende hep rahat ol.....
sende daralırsın ararsın böyle olurmu..?
gidiyim ben...
"bu güller, bu sevgiler yok.
Kızıl dudaklar, mis kokulu şaraplar yok.
Sabahlar, akşamlar, sevinçler, tasalar yok.
Ben düşündükçe var dünya, ben yok o da yok.
