tam da içinde bulundugum an. kendini suçlamaktan sıkıldıgında etrafına çemkiriyorsun, yapma! çünkü stres öyle atılmıyor arkadaş, ama karşındakiler stresle doluyor, böylece yeni yanlışlar oluyor vs vs. en nihayetinde ellerin bomboş yüreğinde bir sızı kalırsın öyle.
(bkz: true story)
öfkeniz geçtiğinde ve diğerlerini bile mazur görecek hatta herseyin suçunu yüklenecek acı ve ya olgunluğa eriştiğinizde olur. içinizde bi yanma hissiyle birlikte...
böyle tek bir anınız varsa çok şanslısınız demektir. bazı genel ben nerede yanlış yaptım anları:
- okulun bittiği an
- a101 kasiyeri olarak işe başlanan gün
- sevgiliden tekme yenen an
- nikah masasında ayağınıza basıldığı an
- çocuğun ebeveynlerine saydırdığı an
- emekli maaşını elinize aldığınız an
- pamuk tıkandığı an.
