kapımızın önünde bi kurs vardı istediğimiz zaman kalabiliyoduk. aileme kapıdaki kurstayım diye evden çıkıp gece iki kız arkadaşımın evinde kalmıştım. bir kat aşağı inip kursta olmadığımı görseler şu an burada yazmıyor olabilirdim. harbi iyi cesaret etmişim.
edit: aklıma geldi bak bir keresinde bakkala gidiyorum diye çıkıp evden kaçmıştım sonra düşündüm gidecek bi yerim yoktu minibüsle 15 dakka uzaklıktaki dedeme gidip durumu anlattım tamam bizde kal demişti. 3 gün namaz kıldırıp kuran okutmuştu anneannemde halıları yıkatmıştı. sonra babam aldı tabi. hala yaşıyorum.
Fazlasıyla dakik bir insanım.
Bir eğitim için Ankara'ya gittim. Ne Aşti'yi bilirim, ne yol ne iz bilirim. Gidiş- dönüş yol paramı da ben vermedim ve kalacak yerim de yok.
Dönüş otobüsüme son on dakika kala oturduğum mekandan kalkıp metroya gidiyordum ki, birincisi kapalıydı.. ikincisine geldim fakat metroda kayboldum geri çıkmışım. Aşağı indiğimde de önümden metro ansızın gitti. Yenisine gel bin, aşti de otobüsün yerini ara falandı filandı derken otobüs hareket etmeye başladığında yetiştim.
Hayatımın en saçma sapan dakikalarını yaşadım. Neden ve nasıl buna cesaret etmişim bilemiyorum.. (Ya da biliyorum burdan otogar 5 dakika yaaauuv diyen gerzek arkadaşlarım yüzünden)
Konserde boğazıma bıçak dayayıp "sen sinirlenince neler yapabileceğimi bilmiyosun kızım" diye tehdit savuran satanist görünümlü kıza "yap lan sıkıyorsa bu kalabalığın içinde, yapmazsan adam değilsin" diye kafa tutuşum olabilir.
on onbir yaşlarındayım, bir yaz dedemlerde ikamet ediyoruz sülalecek. rahat yirmi kişi var evde. halam toz bezi mi düşürmüş ne, tuvalet tıkandı. babam anlar o işlerden atıldı hemen. oralardadır o su dökmediysen tekrar çok gitmemiştir dedi. evin en küçüğü, doğal olarak kolu en küçük insan olarak, poşete eldivene filan sarıp kolumu tuvalet deliğine sokmuştum cüzi bir miktar para karşılığında.
Lisede sevgilimle arkadaşının evinde bir buluşma tertib ettik, evin nerede olduğunu bilmiyorum, okuldan kaçtık, meğersen lüleburgazdaymış, 20-25 km, tamam neyse, uzak değil, sonra gittik gittik arabayla giderek tanıdık bir yere geldik, sokağı apartmanları tanıyorum, geçeriz sandım, yok tam tanıdığım apartmanlarda durduk, bahçede teyzemin kayınvalidesi, teyzemin görümcesinin evinin olduğu aynı apartman olmasın mı, bir an panikledim, lakin aşığım, kafamı öteye çevirip girdik, görseydi, anama yetiştirseydi bilmiyorum neler olurdu, güreştik çıktık, nasıl cesaretmiş şuan gerçekten bilemiyorum.
