ben, birincil kişiyi anlatan bencil kelimesinin kökü olan bir kelimedir.
biz ise birlikteliği ifade eden, çoğunluğu kapsayan bir kelimedir.
takva sahipleri ben'den geçerek ben'den içeru olan benleri bulduklarından ben kelimesini kullanmayı başlı başına bir bencillik olarak görüp biz kelimesini tercih ederler.
felsefeleri 'ben olmasamda bu iş olur, bu eylem gerçekleşir o halde ben bir hiçim' dir.
toplumsal faktörün gücü sayesinde daha çok etki yaratacak bir eylemdir. Bu da insana konuşurken daha çok güven verir ve daha cesaretli konuşmasını sağlar.
"biz" içselleştirerek kullanılıyorsa eğer, öyle bir "biz" algısı yaratılabilmişse zihinde en güzel ifadelerden biridir, yok öyle değilse gerek yok be abi kullanma daha iyi.
