Dostum buralar çok değişti. Artık insan komşusunun kızının kafasını okşayamıyor. Yada tüm çocukları toplayıp bakkala götüremiyor.
Yada ne bilim anne yoksa gel bizde bişey ye diyemiyor. Herkes son 20 senede sapığa bağladı..
Hocaların, hacıların, dedelerin, amcaların , annelerin ablaların içinden artık canavar çıkıyor. Odediklerin 1980 lerde kaldı...
Toronto’ya gelin gezdircem sizi söz. Gelin ulan gelin de memleketin değerini anlayın. Ulan o ülkenin istanbul havalimanı’na iniş yaptığımda duvarlarını öptüğümü bilirim. Sizi çok seviyorum. Türkiye için başımı veririm.
Merhaba sözlük yazarları. Ben yıllar sonra sözlüğe tekrar sardım çünkü burda kendimi ifade edebiliyorum. Yalnızsam yalnızım diyebiliyorum ve bunu da siz okuyorsunuz. Bunu bilmek de bana çok iyi geliyor. Ben söylüyorum ve birileri okuyor, birileri anlıyor. Evet başlıkda da okuduğunuz gibi kanada’da yaşıyorum ve türkiye’ye canımı feda ederim çünkü ülkemi çok seviyorum. O bayrağa taparım. Neyini çok seviyorum biliyor musunuz? Hiç tanımadığım bir kadına teyze ya da abla ya da bir adama dayı ya da amca diyebilme samimiyetini iliklerime kadar hissedebiliyorum ve biliyor musunuz bu samimiyet, bu sıcaklık, bu insanlık kanada’da yok. Sevmiyorum burayı pek, bir de yalnızım. Seçici olduğum için pek sohbet edebildiğim insan yok çevremde. Sohbet etmek isteyen bana yazsın, derdi olan bana yazsın. Ağlamak isteyen bana yazsın. Bilgi alışverişi yapmak isteyen bana yazsın. Yazın lan bana. Mesajlaşırken beraber aynı anda sigara yakalım, çay koyalım, olmadı bir şeyler saralım. Sizi çok seviyorum ulan. Yurdumun insanlarısınız siz. içimden geldiği gibi yazdım, gerisi umurumda değil. Hayat rol yapmak için çok kısa ve olduğun gibi olmak en güzeli. 25’in bana kattıkları. Koca bir Gülücük.
