ben kötü bir şey yaptım, inci sözlüğe üye oldum. ulan girince çıkamamaya falan başladım, sonraları başımdan geçen bir olayı paylaştım ve yüzlerce kişi tarafından takip edildim. sonrasında ne mi oldu? onca gizli bilgi içeren o hikayemden deşifre edildim. kim olduğumu anlayan-bilen kişiler çıktı. zor durumdayım. karakterlerin isimlerini de değiştirdiğim halde anladılar yapacak bir şey yok.
yazarların yaptığı kötü şeyleri anlattığı başlık olsun. itiraftan sıkıldık değil mi!
19.08.2011 ben bugün kötü bir şey yaptım. saçımı mı yaktım? hayırrr. annemle kavga mı ettim, hayıırr...
sabah yine her zamanki gibi erkenden hastaneye gitmem gerekiyordu. sabahın köründe birkaç tane olgu sunumu dinledikten sonra, baş asistan, beni 17 numaralı ameliyathaneye gönderdi. orada bugün büyük vaka varmış. tamam dedim. ilk defa kendi takım kıyafetimi giymedim ve, ameliyathanenin kendine ait kıyafetlerinden birini giydim. ulan ne de rahat, tam pijamalık de mi lan murat dedim. evet abi direkman pijama bu bence dedi. olum dedim evde olsa çıkarmam bunu üzerimden.
derken çalışmaya başladık. sürekli bir sırıtma, sürekli sevimlilik. Asistan dalga geçiyo, hala çok mutluyum. oh lan, göt cebi de var, buraya da telefon konur ki falan diyorum. keyfim yerinde. Hayatınızda böyle rahat kumaş görmemişsinizdir. ramazan ramazan imana geldim, allah ım ne güzel kumaşlar yaratmışsın nurundan diye hamdü senalar ediyorum bir yandan. bir yandan da tenime değen ameliyathane takımının etkisi ile orgazm oluyorum.
daha önce de giymiştim bu kıyafeti ve etkisi benzerdi, ama bayadır giymiyodum. murat: olum kendi kıyafetini niye getiriyosun ki dediği halde, olacakları bildiğim için ısrarla kendi kıyafetimi getiriyordum. ama bugün olgu sunumu vardı. kim taşıyacaktı ki.
sürekli ellerim ceplerimde diye baş asistan olum tombalacılık mı yapıyon lan ne o hal dedi.bi de gülüyosun falan.
en son ameliyatlar bitti soyunma odalarına gittim. murat ı beş dakika erkenden gönderdim bana baş asistan bir iş daha verdi diyerek. Sonra geçtim önce ceplerimi boşalttım çantama attım. Sonra kıyafetleri askıya astım katlayarak. tam o sırada birileri girdi. telefonla uğraşır gibi yaptım onlar gidene kadar. tam kimsenin olmadığından emin olduğum bir anda, çok seri biçimde ameliyat takımlarını çantama atıverdim. hemen çantayı kapattım ve eve geldim.
şu anda hiçbirinizin hayatı boyunca giyemeyeceği bir rahatlıkta pijamam var, ve eve geldiğimden beri bu pijama ile oturmaktayım.
