çevremizdeki insanları şöyle bir gözlemledikten sonra çabucak eriştiğimiz, biz hariç herkesin işlerinin ve yaşamının iyi kötü yolunda olduğu, bir tek bizim sürekli bocalamakta, hayata bir anlam yükmekete sıkıntı çektiğimize dair mantıksız sonuç, paranoya.
çok ender olan, rahat yaşayanlar haricinde, fabrikatörlerin bile maaş günlerinde ne sıkıntılar çektiğini bildiğim için, herkesin kendine göre sıkıntısı derdi var gibi görünüyor.
"Hayat bir tiyatro oyunudur, fakat roller kötü dağıtılmıştır." der oscar wilde. Malesef bende dahil çoğu insan başrolü almadıkça tatmin olamıyor. iyi oynayıp figürasyondan yardımcı oyunculuğa dahi yükselse başrol hep onun içini kemirecektir. Ancak 6 milyarda ki başrol pek fazla değil ne yazık ki. Bu duyguda bunun bir eseridir.
özgüven kaybına yol açabilen patetik bir duygudur. ama başka insanların da zorluk yaşadığını gözlemledikçe ve kendin bir şeyleri deneyip başardıkça giderek aşılabilir.
