hayko' nun içe dokunan bir şarkısı. evet deli gibi dinlerim, severim, konserlerine giderim, vs ama sevmeseydim ve bu şarkıyı dinleseydim de yine aynı şeyleri hissederdim sanıyorum. ya da ne anlatmak istediğini anlayanlardanım, ne denirse densin.
aslında hiç gidesinizin olmadığı durumlarda zorunluluktan söylenen iki sözcüktür.aslında ortamda o kadar çok kalmak istenir ki;biri dur, kal ,gitme demeli bu sözcükleri kullanan zata.
- abi ben gideyim ya geç oldu.
- napıcan gidip? kal be daha gece yeni başladı.
- yok yok ben gideyim.
- aman hasan öfff
- tamam tamam biraz daha kalayım.
+ ben gideyim.
- olur görüşürüz sonra.
+ siz daha duracak mısınız?
- evet dururuz herhalde.
+ eh hım. ben gideyim o zaman...
-...
+ ...
- iyi misin? niçin duruyorsun?
+ doğru ben gideyim... böhühühü.
- neden ağlıyorsun hamdi abi?
kaleci saçlı adam: çünkü hiç biriniz onu sevmiyorsunuz.
+ git lan ibne böhühüh.
kaleci saçlı adam: biz gidelim artık.
hayko cepkinin tüm müziklerini evinde, bilgisayarında yaptığı ilk albümünün en güzel şarkılarından biridir. her dinlediğimde farklı bir boyut kazanır bende.
sol framede sözlüğü patlatacak bir başlık görünce söylenmesi gerekendir. hele de konu rte'nin mahrem yerleriyle* ilgiliyse. ben sizin midenize sıçayım.
uzun süredir dinlemediğim, üstteki yazarın vesilesiyle tekrar dinlediğim muhteşem şarkıdır. hayko cepkin hem şarkılarıyla hem de dünya görüşüyle bambaşka bir sanatçı zaten... uzun süre daha aramızda olması ümidiyle, varolsun.
