Peder bey gençliğinde saz çalarmış. Sazında belli belirsiz kırmızı bi yazı vardı soyulmuş, dökülmüş. Askerlik fotoğraflarından birinde gördüm “kal” yazıyor. Dedim “baba bu ‘kal’ sözünün anlamı ne?”
Peder beyden hafif bir iç çekiş geldi ve “herkes gitse de sen kal” dedi. Ulan ne ince adammış. Ben de diyorum kime çektim…
Demek ki saz, çalan için son dost anlamını ifade ediyor. ilginç…
ne zaman dinlesem, 'bir garip Veysel geçti bu dünyadan' dedirtiyor bana.
aşık veysel Şatıroğlu'nun mis gibi türküsü. insana, hayata dair.
--spoiler--
Benim her derdime ortak sen oldun
Ağlarsam ağladın gülersem güldün
Sazım bu sesleri turnadan m'aldın
Pençe vurup sarı teli sızlatma
...
Bahçede dut iken bilmezdin sazı
Bülbül konar mıydı dalına bazı
Hangi kuştan aldın sen bu avazı
Söyle doğrusunu gel inkar etme
...
Ay geçer yıl geçer uzarsa ara
Giyin kara libas yaslan duvara
Yanından göğsünden açılır yara
Yar gelmezse yaraların elletme
--spoiler--
Hey gidinin veysel'i.
cengiz özkan hatırasına yakışır şekilde iyi söylemiştir.
aşık veysel şatıroğlu'nun az bilinen, bir sanatçının sazıyla olan aşk, hüzün, yaşanmışlık dolu ilişkisini, dostluğunu, sözleriyle anlatan; ezgisiyle yüreğe işleyen türküsü. fazıl say'ın en çok sevdiği aşık veysel türküsü aynı zamanda. benim gibi cahillerin fazıl say sayesinde varlığından haberdar olduğu aşık veysel gönül sesi.
