+ben evlenmicem.
-kazık beslemicem ben evde (erkek çocuk için, anne tabiri)
+ben evlenmicem baba.
-evlenip de b.k mu yicen, evlenme tabi. (evlenip çocuk yapan bir babanın pişmanlığı)
+ben evlenmicem kardeşim.
-beni evlendirirsin ama de mi abi? (18'li yaşlardaki kız kardeş)
+ben evlenmicem kardeşim.
-o kadar karı kızdan sonra evlenme zaten sen. (evin küçük p.ç erkek kardeşi)
+ben evlenmicem.
-aman oğlum, bizim süleyman da öyle diyordu evleniverdi, karısı da pek bi huysuz çıktı, düşman başına. (mahalledeki herhangi bir dedikoducu teyze)
-ben evlenmeyeceğim...
+amaaan meesiz meesiz konuşup canımı sıkma benim. (anne söylemi, tek cümle alternatif yok)
baba: evlenme oğlum evlenme, biz evlendik de ne oldu!?
anne: evlenme diye öğüt verebileceğin bir evladın oldu. (cuk diye oturtan anneler)
- ben evlenmeyeceğim
* evlenme teklifini ben etsem de mi?
- yıllardır bunu bekliyordum! evet evet evet! kabul ediyorum
* misal demiştim bende evlenmiycem zaten..
isigim sana asigim: ben evlenmeyeceğim.
anne: neden? evlenmeyip ne yapacaksın, evde mi kalacaksın? isigim sana asigim: evlemek istemiyorum, böyle rahatım. hem cimbomla nişanlıyım ben ahahaha kombinemi alıp maçlara gideceğim.
anne: defol.*
