şaşacak ne var bunda bilmem,
pijamayla başka adamsam,
elbiseyle başka birisi,
tıraş da beni değiştirir,
ayakkabı boyası bile.
ya hava, ya günün saati;
ya kahvesini içtiğim dost?
hepsinin hakkı yok mu bende,
geçen kadının gülüşünden,
elimdeki mektupa kadar?
icabetmez mi hoş görünmek
üsküdar'daki akrabaya,
ayda yılda bir uğradığım. ben de bir insanım nihayet.
