zakkum 'un 2012 çıkışlı aynı isimli albümünün ilk şarkısıdır.
Anlatın ne olur tek tek bana
Değiştim mi ben, ben böyle miydim?
Bu kadar mıydı mutlu günler?
Kimim kaldı ah, beni kim dinler?
Anlatın ne olur tek tek bana
Tükendim mi ben, ben böyle miydim?
Ağlamazdım, yakışmazdı..
ilk damla ah, ne zaman aktı?
Ben böyle miydim, böyle miydim?
Ben böyle değildim..
Kaçamıyorum.. Buluyor beni..
Kendi yaşlarımla boğuyor beni, boğuyor beni..
Ah nerede yirmili yaşlarım?
Yoruldu kalbim, ben böyle miydim?
ilkbahardım, hiç üşümezdim
Buz kesiyor artık günlerim
Ben böyle değildim, böyle değildim
Kaçamıyorum.. Buluyor beni...
Kendi yaşlarımla boğuyor beni, boğuyor beni..
Durduramıyorum, yetmiyor gücüm
Liğme liğme gecem gündüzüm
Sonuna geldim.. Kapandı devrim..
Artık dizlerimin üstündeyim.
18 yaşında bile olsan 35 yaş psikolojisine sokabilecek şarkı. hele bir de 25 üzeri yaşlardaysan kişiyi daha derinden etkileyebilmekte. onun için fazla da dinlememek lazım.
insanın bazen neresinin ağrıdığını bilmediği haller olur.
Doktora gitse geçecek sanır, sanki tahlil yapılsa neyin olduğunu öğreneceksin sanırsın.
Bilmezsin ki ruhun ağrıyor.
Ruh ağrısı hiç benzemez baş ağrısına.
Baş ağrısı uyuyunca geçer ya hani, ruh ağrısı uykudan uyandırır. O denli.
Bazen toparlanmaya çalışırsın bir cesaret gelir. Parçaları koyarsın önüne. Birleşmez. O lanet olası parçalar asla birleşmez. Sonra aynı hayatın parçaları olduğuna olan inancın da sarsılır.
Belki zemin başkasının belki de hayat. Olmuyor işte, lanet sebep her ne ise olmuyor birleşmiyor parçalar.
Bir gün karanlıktı yine gece, sabah olmayacak gibiydi. Dedim ki, bu ruh, bu beden, bu beyin, bu anılar, yaşananlar, yaşanacaklar hepsi başka birinin. Sanki birilerinden kalanlar bunlar. Bu ben değilim. Haliyle ruh da başkasından gelmiş. Ondan olmuyor. Tutmuyor bedenle ruh. Ruhum büyük geliyor taşamıyorum da. Nefes doluyor ciğerime, sanki bir taş. Yutsam geçecek yada tükürsem ah bir tükürebilsem, yutkunabileceğim sanıyorum.
Tükürüğümde kan.
Ruhum kanıyor.
Hani bu renkli haplar, hani bu yatıştırıcılar koyacaktı her şeyi yoluna.
Neden olmuyor.
Hani takmayacaktım hiçbir şeyi kafama. Esip geçecekti kavak yelleri gibi.
Hani yastığa koymadan başımı, uyuyacaktım yarı yolda. Neden uykusuzum. Neden sabah ışığına şahit oluyorum hala.
istese de sinirlendiremeyecekti hani beni kimse.
Neden sinir sistemim bu denli çöktü.
Ben neden sandığım kişi değilim, ben neden sandığınız kadar iyi biri değilim.
Neden gitmek istiyorum. Neden sevemiyorum gökyüzünü. Yanıma yaklaşıp sevgi isteyen kediden neden nefret ediyorum.
Ben severdim kedileri bana ne oldu?
O kediye özendiğimden belki de he?
O kedi gibi yapamadığımdan.
Benim isteyip istemediği kedinin umrunda mı sanki?
Hayır.
O sadece sevilmek istiyor.
Kimin eli olduğu bile önemli değil.
Gel diyorum kucağıma.
Seviyorum, ben mırmır dert anlatıyorum o mır mır kes sesini diyor sanki.
Biraz ısınıp biraz keyfi yerine gelince atlayıveriyor kucağımdan sebepsizce.
Nereye gidiyorsun sen Allahın belası gel buraya
Şimdi sıra sende. Sen de beni seveceksin diyorum, ıı ıhh yüzüme bile bakmıyor.
Hayatı bundan ibaret bir insandan ise sabahtan akşama dek oturup bir masa başında ahkam kesmesini bekliyorsunuz.
Dün sorumlusu olduğum iş arkadaşıma bir şeyi de söyler söylemez anla be artık, hatta söylemeden anla çok mu şey istiyorum diye bağırdım.
Diğerine sen de bakma öyle yüzüme olmamış diyorum işte diye çıkıştım.
ben böyle değildim işte, kırmazdım kimseyi. kimse kırılmasın diye paramparça olur da gık demezdim. sonuna geliyorum. bitmek üzereyim.
Anlatın ne olur tek tek bana
Değiştim mi ben, ben böyle miydim?
Bu kadar mıydı mutlu günler?
Kimim kaldı ah, beni kim dinler?
Anlatın ne olur tek tek bana
Tükendim mi ben, ben böyle miydim?
Ağlamazdım, yakışmazdı..
ilk damla ah, ne zaman aktı?
Ben böyle miydim, böyle miydim?
Ben böyle değildim..
Kaçamıyorum.. Buluyor beni..
Kendi yaşlarımla boğuyor beni, boğuyor beni..
Ah nerede yirmili yaşlarım?
Yoruldu kalbim, ben böyle miydim?
ilkbahardım, hiç üşümezdim
Buz kesiyor artık günlerim
Ben böyle değildim, böyle değildim
Kaçamıyorum.. Buluyor beni...
Kendi yaşlarımla boğuyor beni, boğuyor beni..
Durduramıyorum, yetmiyor gücüm
Liğme liğme gecem gündüzüm
Sonuna geldim.. Kapandı devrim..
Artık dizlerimin üstündeyim.
