o kadar uzun süredir mutsuz ve başarısız oldum ki bende herhangi bir etki oluşturmayan açıklama. başkalarının başarılarını ve mutluluklarını izleyip saçma ve anlamsız bir süreçte can sıkıntısıyla zaman doldurmak sadece depresyonumu, üzüntümü, öfkemi arttırıyor. hatalı olduğumu biliyorum ama herhangi bir umut ışığı görünmediği için bu hatadan dönemiyorum. kusura bakmayın.
Yoğun bakım ünitesi önünde otururken denk gelip okuduğum,günlerin duygusal yoğunluğuyla bir de hıçkırarak ağladığım,kişi adına sevindiren paylaşımda yorumlara gittiğimde gördüğüm şey tam bir hayal kırıklığı... Eğer hukukçu olduysanndin, dil, ırk, mezhep, zengin, yoksul vs ayırmadan dinleyeceksin. Her bı skinizi paylaştığımız sosyla medya ortamında biri kalkar bir şey söyler, onu da edebinle karsilayacaksin. Savunmaya bak, sevincine ortak olsaydı böyle bir cvp vermezdim. Oh ne güzel. Benim gibi mutlu olursaniz iyisiniz, değilseniz tukaka. Avukat olmamış da daha çok hukuk okumuş gibi.
helal olsun kardeşim...büyük başarı. amma ve lakin mesleğin durumu ortada. umarım bu umut dolu bakışın yıllar içerisinde pişmanlığa dönüşmez. meslek hayatında başarılar dilerim.
