birer birer sönüyoruz uzaklardaki yıldızlar gibi
yada siliniyoruz, kumsala yazılmış yazılar gibi
belki de batıyoruz, öfke renginde güneşler gibi
unutuluyoruz...
tarihteki bir savaş gibi...
bilemediğimiz çok şey var belki
ya da bilmek istemediğimiz
görmezden gelinen bir yabancı gibi
hissetmek istemediğimiz
sedef renginde bir pencereden bakıyoruz dünyaya
anlayamadıklarımızı anlaşılmaz kılmak için
bir günü daha vicdansızca ama zevkle yaşamak için
habersiziz numarası yapıyoruz
gerçeği yalanla boyamak için
rüzgarda sönen bir mum gördüm dün gece
bir bayrak gibi dalgalanıyordu.direniyordu...
rüzgarın kudreti arttıkça gölgelerim duvarlarda çırpınıyordu...
ve sonunda ışık yenildi karanlığa
aklıma nedense insanlık geldi...
bir de resim gördüm dün gece.
siyah bir çocuk.
masum...
bir deri bir kemikti.
aklıma nedense ruhum geldi?
