çıkar sandıktan çeyiz diye sakladığın yazmayı, sar başına; kapanıyoruz.
çıkar güneşi, yıldızı, ayı gökyüzünden; artık çare yok, kararıyoruz.
kopar gülü, öldür bülbülü, bugün cahilin günü,
ata'm, millet ampulün peşine düşmüş, biz mum ışığıyla seni arıyoruz.
mumla aydınlanmış bir zihnin aforizması; ama bu mum sadece dibini değil hiçbir yeri aydınlatmıyor.bu çok aydınlanmacı neomistik şiire ben de bir isim önereyim: atatürk ün ruhundan istimdad
