sevgi yetmiyor anladık
itina istiyor sevda.
e yapmadım mı dünya
aşkı yaşayabilecek kaç kişi kaldık ki şunun şurasında...
neden olmuyor be
neden hala...
yoruldum
sıkıldım
bıktım
usandım
çıldırmak üzereyim
ağlayamıyorum bile artık
çaldınız gözyaşlarımı
mahvettiniz hayatımı
sizde kalsın istemiyorum
geri verin anılarımı
günlerimi
aylarımı
yıllarımı
adam gibi adamlığımı
tekrar tekrar uçurumlardan defalarca attığınız gururumu geri verin
çıkın karşıma
yalvarıyorum çıkın
ve bir şeyler söyleyin
konuşun
tartışın
kurun yüce meclisinizi
beni bir karara bağlayın
söyleyin eksikliklerimi
hatalarımı
yanlış yönlerimi
ve ne yapmadım anlatın
yaşadığım aşklarımı yaşatmaya çalışmadım mı
tebessüm ettirmek değil miydi amacım baktıkça hüzünlendiğim gözlere
istediğim huzur değil miydi
ve güya bu değil miydi sizinde aradığınız
konuşsanıza...
daha 48 saat evvel
gecenin bir yarısı
dışarıda
sokağın ortasında bir başıma
yatıp asfalta büyütüp gözlerimi
bakıp yıldızlara
tebessüm edip gözyaşlarıyla
düşünüp asena'yı ağlamadım mı
mazim dolu değil mi o dolu dolu aşklarımla
sen gözde
küçücük
ve pisliğe bulaşmamış bir çocuğu sende büyütüp kirletmedim mi ben
ve sana vermedim mi dilan, para üstlerini
geriye ne kaldıysa herşeyi
hepsini
ulan bu kadar mı farklıydınız
bu kadar mı özeldiniz
bu kadar mı erişilmezdiniz
bu kadar mı başkaydınız başkalarından
ve koskoca dünyanın pirleri
ey aşkın sayın azizleri
ey sevda ilahları
eyy değerli şahsiyetler
bula bula sizi mi buldum ben milyarlarca yüreğin arasından
siz mi çıktınız başkası yokmuş gibi karşıma
hep siz ve sizin gibiler mi büyütecek beni
ve asena
sevmiyor muyum şimdi deliler gibi seni
üşümekteyim
ruhum bitik
ruhum ezik
ruhum yorgun
titriyor bedenim
kara kara trenler geçiyor içimden
geçmişim.
geçmişimi çok hızlı geçmişim.
geçmişimden gelecek seçmişim.
ve ne geçmiş tam olarak geçmiş ne gelecek gelmiş.
ortasındayım geçmiş ile gelecekmiş gibi duran geleceğin.
içim geçmiş.
sırtımda bir ağırlık,
hep orda,
tam sırtımda.
hani bugünün hafifliğinden uzak,
bağımsızlığından habersiz,
diğer yarımı da bana ekler gibi,
bir buçuk olmuş bir beden.
yok, yok artık yok.
hala yarım saydıklarım yok.
tek olması gereken bir bedenin özlemi,
geçmişimden uzaklaştıkça ağırlaşan ağırlığım,
geçmişimden kaçtıkça yükünü hissettiğim dünüm,
o yok.
yok artık yok.
diğer yarım,
dünüm yok.
sadece bana kalan,
bugünün tekliği,
ve aslolan yalnızım.
Bir Masaldı
Sigara kadardı zaman
Onu gördüm yalınayaktı
Deniz kenarında beyaz bi elbise
Arkasında sabah güneşi
Döndü bana gülümsedi
Elinde bir tabak kiraz
Kirazla dokundu dudaklarıma
Buz gibiydi
Sonra melekler gibi yükseldi gitti..
Son bir nefes çektim oda bitti.
Güzel bir rüyaydıı
Zil çaldı uyandım.
Anladım ki..
O gidiş masaldan çok önceydi...
geçmişimde tek özlediğim çocukluğum
küçük şeylerle mutluluğa boğulduğum
acıyı hiç tatmamış olduğum
o günleri özlesemde ne yazar.
(bkz: adamı şair yapan şeyler)
