sözlükte ki öğretmenlerin öğrencilerine yazdığı yazılardır.
biricik öğrencilerim;
hepinizi çok ama çok seviyorum. en haylazından en masumuna kadar hepinizin kalbimde yeri aynı. ilk öğrencilerim sayılmazsınız ama mesleğimde ilk yılım olduğundan yeriniz hep ayrı kalacak. o parlayan gözleriniz bir ömür gözümün önünden gitmeyecek. kiminizin sanki hissetmiş gibi canımın en sıkkın olduğu anda ''öğretmenim sizi çok seviyorum'' diye sıcacık sarılmasını, kiminizin ''öğretmenim sanırım siz beni çok seviyorusunuz hatta sanırım değil kesinlikle beni çok seviyorsunuz hatta en çok beni seviyorsunuz ben bakışınızdan anlıyorum'' demesini hiç ama hiç unutmayacağım.
ama çocuklar bugün yaptığınız iş mi? * nasıl bir zulm ettiniz bana öyle. tam 120 çocuktan ayrı ayrı ''hocaaaaammm seneye görüşürüz'' esprisini duymak ne azaptı biliyor musunz? hayır, her biriniz sadece bir kere yapsa neyse, en az iki-üç kere yaptınız. sanırım seneye bu espriye maruz kalmamak için vazgeçeceğim bu meslekten. *
(bkz: 31 aralıkta yüzlerce seneye görüşürüz esprisi yaşamak)
olsun ama ben yine de çok seviyorum sanırım. hatta sanırım değil kesinlikle. *