Çok okunanlar rafının önündesin ama kitabımı alıp incelemeye elin varmıyor...hadi elin vardı içine bakmaya cesaretin yok..ya sayfalardan birinde sana rastlarsam?
Az önce hayatımı değiştiren bir kizla bir Sözlükte tanıştım. Kız olduğundan bile emin degilken
- selam ben Sözlükte kız görünce kendini tutamayip mesaj atan mal erkeklerden biriyim, konusalim mi diye mesaj attim.
Çok yaratıcı diye gelen cevaba
-olmadı mi? Yazdım. Oldu oldu dedi. Sohbete başladık. Tanıştık. Ve hayatımla ilgili en büyük kararımi almami sağladı. Bu dünyada hala güzel insanlar var.
Not: gerçekten kız olduğunu ses kaydı gondermesiyle anladim.
ben şimdiye kadar hiç bu kadar karışmadım.
hiç bu kadar arada kalmadım.
hiç bu kadar elim ayağıma dolanmadı.
hiç bu kadar ne yapacağımı bilememezlik yapmadım.
hiç bu kadar çaresiz kalıp bu kadar şeyin çözümü iki dudağımın arasında olmadı.
ben hiç böyle aptal olmadım, susmadım, yalnız hissetmedim.
hiç böyle konuşmadım hiç böyle suskun kalmadım.
zoraki gülmek zoruma gidiyor. çenem ağrıyor bazen içimden gelmiyor.
kafam kazan gibi her şey birbirine girdi.
sanki ben ben değilim başka birisi.
kafamın içinde onlarca kişi var gibi her gün başkası yönlendiriyor.
yarın hangi kız olacağım ben?
bu çoğul kızı sevmedim...
Etrafımız iki yüzlü sahtekarlarla dolu. insanın dost diye, arkadaş diye, sevgili diye sırtını yaslayacağı o kadar az kişi kalmış ki... Giderek artan kalabalık aslında insanların büründüğü farklı kişilikler mi diye bazen şüphe etmiyor değilim.
Nefret ediyorum karaktersizliğinizden. En çok da şu saflığımdan , ne deseler inanmamdan.
gece oturmak bana iyi gelmiyor bunu anladım artık. çünkü gündüz ne yaşadıysam o gürültüde hengamede kalabalıkta kaybolurken aslında karanlık bir sessizlik bulup gün yüzüne çıkmayı bekliyormuş. kalbim yeni doğmuş bir bebekten farksız. bir bebek kadar savunmasız, bir bebek kadar muhtaç. hiç mi bir şey iyiye gitmez, hiç mi bir şey düzelmez. yavaş yavaş dibi gösteriyor önümdeki aynalar bana. cansızım, ruhsuzum, hissedemiyorum. sık sık gözlerim doluyor ama boşalmıyor nedensizce. ben neden iyiyi oynayamıyorum? rol çeviremiyorum, yalan söyleyemiyorum, birilerini kırmak başkaları gibi zevk vermiyor mesela. bir kırdıkça bin kırılıyorum. ben neden herkes gibi kolayca atlatamıyorum? niye ellerimi kollarımı bağlı hissediyorum? iki adım ötem cennet olsa ayağımı atmama halim yok. ben böyle olsun istemiyorum.
Yaptıklarımın cezasını çoktan çektim . Fakat dolmadı çilem , huzura eremedim . Kim derdi yüzünü güldüren bir gun canını yakacak , senin senden alacak . Asla beklemedim. Fakat ben en çok sevdigimden çektim , bir de en çok ben ona çektirdim . Pismanlik yetmezmiş , mutlu olmak için başka şeyler gerekirmis simdi fark ettim . Ne kadar kostuysam ben o kadar da geri geldim. Umut etmek bosmus ,sonu yokmuş artık öğrendim.
Ne hayallerim kaldı elimde ne de gerçeğe dönüştüreceğim planlarım. Boş kaleye atamadığım binlerce pozisyon var. Bir de Dünya Kupası Finalinde kullanmaktan vazgeçtiğim penaltım. Jübile maçımda boş kaleye şut çektim. Üst direkten döndü ama kendimi alkışlamayı ihmal etmedim.
o bu değilde sıkıntılı durum bunlar neden diye sorar gibisin sokaklardaki isyankar davranışları görmemek elde değil bugün iyi değil gibiyim süt içmek iyi gelebilir ya da bir sigara yakar zehirlerim en kötü ihtimal nedendir bilinmez kardeşim 7 milyar insan nereye sıçıyor. şuan kaç kişi sevişiyor şu sorulara cevap bulmadıkça bana huzur yok.toplu taşıma araçlarında hayatta kalmış biri olarak söylüyorum istanbul zor. new york daha kolaydır gibi. varoşlarda da yaşamak zor. iyi ki sosyetik semtlere yakında ara sıra kaçıp kendime geliyorum yoksa sıkıntı. şu zenci saatçiler kadar iyi adamlar yok çok saygılılar maşallah. bizim doğu tarafındaki ırka hiç benzemiyor.bu arada sultan ahmette sanki rusyanın bir eyaleti kıvamında her yer sarışın her yer turist gittiğimde kendini at hırsızı hissetmemek elde değil. bağırmak anırmak veya ental dantel giyindiğimde kendimi taksime atmak iyi geliyor. orada her şey serbest kim kime dum duma gibi. geceleri saçlarım güzelken neden okulda marabaya benziyorum. tuvalette brad pitt gözüküyorken neden odadaki aynada ilyas salmana benziyorum neden suçum ne.
ne zamanki akbile 10 tl yüklediğimdeki o duygu o güveni hiç bir şeye değişmem arkadaş.
ne kadar avusturya ya gidip dolaşsam da dıştan bakıldığı zaman bayrampaşa nın varoşlarından geldiğim çok belli oluyordu. yerlere çöp atmak mı,tükürmek mi,yeşil ışıkta geçmek mi, bisikletle hız sınırlarını zorlamak mı hep bunlar varoş.
artık içime işlemiş bu huyla benimle büyük ihtimal mezara kadar gelicek.
aşk meşk olaylarına gelince de sıkıntı biraz kadınsızlıktan 31 çekmekten çıldırdım durumu veya dudağıma değdirin yeter olayı örnek gösterilebilir. millet bu kadar sevgiliyi nereden buluyor arkadaş belediye falan dağıtıyorsa müracaat edelim de bizimde sevgilimiz olsun demekten kendimi alamıyorum.
artık en sonunda facebook profil resmime kanlı gül veya ağlayan gül koyacağım yeter. çeşitli özlü sözler paylaşarak eski sevgililerime mesaj içerikli mesajlar paylaşabilirim ne yapacağım konusunda şuan için bir fikrim yok.
bu aptal yazıyı da nasıl ve hangi kafayla yazıdığımı merak ettiyseniz cevabını bilmiyorum bir an kendimi kaybetmişim bayılmışım falan filan.
insanlar içinde gaz dolaştıran et parçalarından ibaret, böyle düşününce aslında varlığımıza çok anlam yüklediğimizi anlayabiliyoruz. nefes almayı da bıraktığınız zaman kasap reyonundaki et yığınları kadar değeriniz olmayacak. çok abartmayın yani.
Masalları bilmem. Kimsenin bana masal anlatmışlığı yoktur. Bunu sevinmeli miyim üzülmeli miyim bilemiyorum. Aslına bakarsanız buna sevinmeliyim. Çünkü bir çocuk için, içinde çok yalan var. Yani küçük yaşta bu kadar kandırılmak, insanı ilerde umutsuzluğa sokabilir. O duygular zamanla oluşur. Herşeyin yalan olduğunu bilerek yaşamaya devam etmek. Her gün daha bir yalan günle uyanırsınız. O gün yalandır; sonraki gün ondan daha büyük bir yalan.
Kendimi evcilleştirmeye çalışıyorum. Bu lafın ne kadar kaba bir laf olduğunun farkındayım ama bazen kendimi vahşi biriymişim gibi hissediyorum. Daha doğrusu pek bir şey hissetmiyorum.
Yaşlıların, daha doğrusu dindar yaşlıların sürekli olarak dindar olduklarını göstermeye çalışmalarından hep sıkılmışımdır. Birşey beklemekten nefret ederim, sınırda kalmaları hiç sevmem. Sürekli olarak birileriyle konuşmam gerekmiş gibi hissederim hep. Bunu başaramam. Çünkü ben bir sosyopatım. insanlarla iletişime geçmeyi sevmiyorum. Hayır bir psikopat değilim. Sadece ailevi sorunların bana bıraktığı bir miras diyelim.
tam kendime kahve yapıp bilgisayar başına geçmiştim ki, birden şakır şakır yağmur yağmaya başladı dışarda. işte o an elimdeki kahvemle göz göze geldik. bir o bana baktı. bir ben ona baktım. bu fırsatı kaçıramazdım. yıllardır insanların anlattığı ve yapmayı çok sevdiği şeydi bu.
soğuk bir kış günü yağmuru izlerken kahve içmek. hemen bende yapmalıydım. çıktım balkona. oturdum sandalyeye. kahvemi yudumladıkça yağmuru dinliyordum. düşen her yağmur damlasında kendime geliyordum sanki. herşey o kadar güzeldi ki. huzur buydu işte.
neyse uzatmiyim lafı. yağmur yağarsa yağsın niye izliyoruz ki sanki. bir bok olduğu yok. üşüdüğümle kaldım anasını satayım. hasta olmasam bari. hiç çekemem şimdi sümük falan. *
Yeminle bu sözlük baş ağrısı mide bulantısı çok merak ediyorum sözlükte atıp tutan ateistler gerçek hayatta da bu kadar cüretkarmı anasını satayım sanal alemde herkes ateist gay lez biseksüel ama realde bir tanesi ortada yok ne kaypak bu sözlükler sosyal alemler...
içim öyle sıkılıyor ki ,öyle daralıyorum ki bu aralar kendimden korkuyorum. Kendime zarar vermekten. Beni tatmin etmeyen bir hayatı yaşıyorum. Aslına bakılırsa hiçbir şeyim yok belki de hayatım bile yok. Gücümün sonuna geldiğimi hissediyorum ama direniyorum,tırmalıyorum adeta.koyveremiyorum. koyversem sesisimi kim duyacak ki diyorum ? bir kenarda saatlerce ağlasam kim gelip gözyaşımı silecek ki ? kime ne anlatılabilir ki ? sadece geçer,takma, herkes yaşar..böyle değil işte. Bilmediğiniz o kadar çok şey var ki. insanların en iyi bildiği ve tek bildiği şey atıp tutmak.susmayı bilseler bu kadar yaralamayacaklar belki de beni.içinden kıs kıs gülenleri de görüyorum,sanmayın ki anlaşılmıyor. Bu dünya iki taraflı ama unutmayın. Tek ve en içten dileğim bir gün gerçekten hakettiğimi bulayım. Ama belki de kötüyü hak ediyorumdur bilemiyorum.
