Saatime üç defa bakıp hala saatin kaç olduğunu bilmediğim bir gün geçirdim. Duramadım iş yerinde attım kendimi sahile kuytu bir köşe buldum tam denizin kenarı, birkaç dakika sonra garson sipariş almaya geldi çay istedim. Çay, rol yapmayıp da asosyal, asabi ve mutsuz damgası yiyenlerin milli içeceğidir ya. Çayım geldi birkaç yudum aldım ardından da bir çiçekçi ablamız geldi.
+gel bi falına bakayım valla para istemem içimden geldi.
-5 liraya hem fal hem de beyaz gül isterim tamamsa otur bakalım.
+10 de be
-yorma beni be abla
oturdu elime baktı
+adın ne?
-falancadır adım
+yalnızsın sen
-(güldüm) saat 9 ben tek başıma çay içip denizi izliyorum tahmin etmen zor olmadı herhalde.
+atlama hemen. Talihin dönmez sanırsın yakındır yüzün gülecek.
-(denize döndüm)
+hastan var üzülüyorsun haline doğru mu?
doğru abla annem var hasta bir de arkadaşım
+geçecek merak etme
hadi bakalım
+yol var sana üç günlük ama değişecek hayatın ondan sonra
abla be kötü senaryo yok mu daha inandırıcı olur
+r harfi görürüm ben sende
daha önceden de elimde b, s ve e harfleri var sallayın anasını satayım.
+bak bana. Evladın olmayacak senin
bak bu ilginç hep bir oğlun olacak derlerdi.
+bir duan var gerçekleşmesini istediğin. aklına koyduğunu yap iyi olacak sonu.
+at bi beşlik daha
ne anlaştıysak o.
+allaann cimrisi beş liraya çok bile oturdum burada ekmeğimle oynuyo şuna bak.
selametle abla
6.bardak çayımın siparişini verdim ama içmedim yanımda ki birayı içtim. Elim telefona kaydı arasam dedim birini, bilemedim kimi arayacağımı son zamanlarda ki en iyi arkadaşı arayayım saçmalasam da dinliyor nasılsa. Ne diyeceğim bu saatte arayıp? Aynı bahaneyi kullanırım güzel manzara görünce seninle konuşmak istedim derim diye düşündüm, vazgeçtim. Bir sese bir nefese bir mesaja ne çok ihtiyacı oluyor bazen insanın. Eve varana kadar 3 bira daha içtim ve uyudum.
gelecek hiç de hayırlı olaylara gebe değil gibi görünüyor. anlam veremediğim bazı olaylar yaşanmaya devam ettikçe hayırlısı deyip başıma gelecekleri bekler buluyorum kendimi. ben elimden geleni fazlasıyla yapıyorum sanki geç bile olsa zira yapmam dediklerimi yapıyor olmam bile önemli bir gelişme olmalı. eskiyi özlüyorum ve yeninin de eski gibi olmaması bir noktadan sonra hiç olmayacağı anlamına geliyor onu da biliyorum. biz elimizden geleni yaptık diyen ameliyattan çıkmış doktor gibiyim. çaba göstermek, umutsuzca çırpınmak daha da canımı yakıyor ve ben bir an önce ne halim varsa görmek istiyorum.
öylesine yazdım. böylesi, sen geç otur şuraya, rahat et. ben bir çay koyup... istersen çıkar hırkanı, rahat et. ben bir çay doldurup... mutfaktan da seslenirim hem, belki şöyle derim "yağmur da yağmıyor bir türlü, özledik". belki duymazsın beni, hı, der geçersin. herkes kadar, herkesten biraz fazlasındır belki. n'olur fazla ol. üstü bende kalsın. ödünçlüğüne...
Aylardır özlediğim arada kısa mesafeler bile olsa görûşemedigim özlemleriyle burnumun diregini sızlatan arkadaslarım var benim.
Bugün sonkez görüstügüm.
herkes okuma sevdasıyla başka şehirlere dagilirken "mutlaka görüşürüz"lü cümleler kurduğum.
Albümüme koydugum en güzel fotograflarda hep yanımda olan arkadaslarim... insanlar unutuluyor da, ya kokuları? O hep kalıyor iste, aglamamak isterken bogazında olusan yumru gibi.
Kıymet bilmek diye bir sey de var, mesela deger verdiginiz insanlar yanınizdaysa bir kere benim icin onlara sarılır mısınız?
Ben yapamıyorum da.
düşünüyorum da kendimle ilgili iyi bir şeyler düşünmeye başladığımda ya da genelin aksine bir plan yapma sevdasına giriştiğimde yukarıdan biri ya da birileri anında bir set çekiyor önüme. niye yapıyor bunu? ben de bilmiyorum. düşüncelerimi dile getirmekten kaçınarak, gerekirse düşünmüyormuş gibi yaparak gizlenebileceğimi düşünüyorum. hayır aptal değilim. savunma mekanizması denilen hadise ben de böyle çalışıyor. eğer sen bozmaya devam edeceksen gerekirse hissetmem bile aşağı tabakaya yaptığım gibi sana da oynarım diyorum. sonra fark ediyorum ki ben bunları düşünürken bile aslında ne düşündüğümü bilebilme ihtimali var. ihtimaller her zaman var. o yüzden haberin olsun tanrım konuyla ilgisini şu an kuramadım ama ben olmayacak duaya amin demeye devam edeceğim. sonucuyla pek ilgilenmiyorum. bir de keşke beni bu kadar hırslı yaratmasaydın. pardon sen en iyisini bilirsin tabi ki.
Gel senle sevgiyi yeniden yaratalım
Arawak kabilesi gibi sırtımızda ölüm olsun
Ellerimizde bir parça humuslu umut
Ve her ahlaksız sevişmede kır ruhumun kemiklerini
Sen bana ucuz bir şarap al gel şimdi
Oğur dinleriz odunun süregelmiş sesleriyle
Ateş değil şarap değil sen ısıtırsın belki iliklerini ruhumun
Yanına bir şey almadan gel
Kitaplarınıda bırak
Üzerinde bir parça kumaşla gel sevgili
Ona da ruh vereceğiz elbet
Anılarımızı toplayacağız benim elbisemin eteklerine
Birbirimize sarıldıktan sonra yıkamayacağız kıyafetlerimizi kirlenir diye
Biz sadece birbirimizi sunalım kendimize
insan her şeyi reddebilir aşık olunca
Reddedetmek yorucu bir iştir kanımca
Yarın için bir şaraba daha ne dersin ?
Ve bu sefer yine senden
Sevgili ailem bu yazıyı size yazıyorum,yok yok size yazacak bir şeylerim olduğundan değil sizinle konuşulmadığından sadece...Sizinle o kadar farklıyız ki,tamamiyle,birimiz ekşi birimiz tatlı,birimiz eksi birimiz artı gibi öylesine farklıyız.Değer yargılarınız,hayata bakışınız,önemsediğiniz ve önemsemediğiniz herşey ,insanları yargılama ve eleştirme biçimleriniz,kişilere biçtiğiniz değer unsurlarınız,yaşam şekilleriniz,ısrarlarınız ve inatçılığınız,tavır ve davranışlarınızla o kadar farklıyız ki birbirimizden yoruluyorum bu yüzden.Bu yüzden olduğum kişiyi saklıyorum sizinleyken.istediğim gibi konuşamıyorum istediğim gibi davranmıyorum çünkü bunlara vereceğiniz tepkiler ve tavırlarınız karşısında size kendimi anlatmak uğruna bir savaş vermek istemiyorum.En çokta her şeyin doğrusunu bildiğinizi sandığınız düşünceleriniz yok mu...Doğru olduğunu inandığınız şeyler uğrunda siz istediğinizi yapmakta özgürsünüz ama benim kendi doğrularımı özgürce yaşamamı kabul etmeye de mecbur olduğunuzu unutmayın.Evet bu farklılık yüzünden sizinle vakit geçirmeye dayanamıyorum.Tahammül edemiyorum ve siz buna bir anlam veremiyorsunuz.Evet işte sebep tüm bunlar...Bir arada bir paylaşım içinde olmak istiyorsanız eğer önce durup düşünün lütfen,siz bana kendi doğrularınızla müdahale etmeye kalktıkça ve beni değiştirmeye çalıştıkça bunu başarmak yerine kendinizden çok daha uzaklara ittiğinizin farkına varın.Umurumda olduğu için değil bana sıkıntı verdiği için yazıyorum.Unutmayın birbirinden farklı insanlar birbirleriyle paylaşacak bir şey bulamazlar, bir aradayken susuşlarımız bu yüzden.konuşmaya konu arayışlarınız tam da bu yüzden...insanlar kendi değerlerini kendileri yaratırlar unutmayın.
herkes sevebilir. Ama bazı insanların sevebileceğine inanmıyorum. Empati kurmaktan yoksun, üzülemeyen, karşısındaki düşünemeyen ki bunun için kendini de yormayan, hissedemeyen, heyecanlanamayan, özleyemeyen insanlar.. Evet bu insanların sevebileceğini de düşünmüyorum.
