öncelikle, seni sol frame'de görünce insan ismi sandım. yağan kar. kağan yar gibi. lan dedim kim bu yağan kar? ha dedim. apostrofla ayırmamış, zaten ayırsa bile boşluk olarak görünecek dedim içimden. öyle ki insan olmadığını en sonunda anladım. neyse. vesselam sana diyeceğim şudur, eskiden ne güzel yere düşerdin bizde oynardık seninle, artık binaların yüzünden yere düşemez oldun, sadece havada görür olduk. evet.*
