Dünya canı sıkılmış bir Tanrı`nın
gözleri önündeki boyalı buharlara benziyor. iyi
ve Kötü, mutluluk ve acı ve sen ve ben, benim için
bir yaratıcının gözlerinin önündeki boyalı
buharlardır. Yaratıcı gözlerini kendi üstünden çekmek istiyordu ve dünyayı yarattı. Çünkü Acı çeken
birisi için gözlerini kendi acısından başka bir yere
çevirebilmek baş döndürücü bir mutluluktur.
