14 yaşında bir çocuğun ekmek almaya giderken nişan alarak atılan bir gaz kapsülüyle öldürülmediği, terörist ilân edilmediği bir ülke istiyorsan canım kardeşim;
32'inci yaşımı bitiriyorum. geldiklerinde 20 yaşındaydım. üniversiteye yeni başlamıştım. aradan geçen 12 yılda okulumu, askerliğimi bitirdim. ve işsizim canım kardeşim. çünkü onlardan değilim.
evet, sırf kendilerinden olmadığım; onlara biat etmediğim; her söyleneni sorgusuz suâlsiz kabûl etmediğim için işsizim. mesleğimin duayenleri bile işsiz, ben işsiz olmuşum çok mu?
bugün en güzel yaşlarımın katilinden kurtararak ömrümün en güzel doğum günü armağanını verir misin bana, canım kardeşim?
artık türkiye'nin ve türklük'ün kaderini belirleyecek olan seçimin günündeyiz.
konu recep tayyip erdoğan denen ve milliyetçilikten söz ederken ayakları altından bahseden tiptir.
konu 2000 ahıska türkü'nü yurttaşlığa geçirmezken 200.000 suriyeliye bir anda yurttaşlık vermektir.
konu doğu türkistan'da soykırım yapan çin'e ihale üstüne ihale vermektir. ruslarkırım'ı göz göre göre ilhak ederken ses çıkartmamaktır.
konu türkiye cumhuriyeti'nin adından, bayrağından ve kurucusundan bile rahatsız olmaktır.
konu 1999'da kendini fesh etmekten bahseden pokökünün bugün güneydoğu anadolu'da 4 özerk bölge ilan edecek hâddi bulmasıdır.
konu güneydoğu'ya gidince kürtçe propagandayı serbest bıraktığını anlatıp iç anadolu'ya gelince milliyetçilik oynamak.
konu allah kitap deyip de yolsuzluk, hırsızlık, baskı, şiddet ve katliamlar yapmak.
konu ülkeyi kamplaştırmak.
konu kardeşi kardeşe düşürmek.
konu her lafa biz çok iyi biliriz diye başlayıp onlar diye haykırarak hedef göstermek.
konu şahsi menfaât ve güç için ülkeyi, milleti, devleti paramparça etmek.
sevgili kardeşim. güzel kardeşim. dini duygularını istismar eden adamlara aldandın. en saf, en temiz duygularınla oynandı. bu yolla kandırıldın ve kullanıldın. olabilir. ben dilim döndüğünce seni uyarmaya çalışmıştım ama sen beni duymak istemedin. havuz medyasının propagandalarını dinlemeyi yeğledin. canın sağ olsun. ama artık devir ideoloji ya da şahsi menfaat devri değil. ülken için, türklük'ün için, devletin için artık kendini bu adamlardan kurtarman şarttır. devleti yönetmeyi geçip devlet olmaya çalışan ve bunun için her yolu mübah gören, her türlü aşağılık davranışı sergileyen bu adamlardan artık kurtulmanın tam zamanıdır. özgürlüğün için, geleceğin için... tıpkı kurtuluş savaşı'ndaki gibi devir birlik devridir.
şu sözüme inan: bu seçimde bunlara dur demezsen bir daha istesen de diyemeyeceksin. babadan oğula geçen bir hanedan tarafından yönetilir olacaksın. astığı astık, kestiği kestik olacak. yasama da yürütme de yargı da o olacak. canı istediğinde yasayı değiştirecek, canı sıkılınca seni silivri toplama kampına atıp yıllarca suçunu bile söylemeden orada tutacak.
olamaz mı? 10 yıldır birlikte yürüdüğü, devletin her kademesine soktuğu fethullah terör örgütü'ne, sırf çıkarları çatıştı diye yaptıklarına bak. ya yarın seninle de çıkarları çatışırsa? olamaz mı? oldu diyelim. kuyruğunu bacaklarının arasına alıp kaçacak mısın? arkandan gelmeyeceklerini ummaktan başka şansın olacak mı?
kendilerinden önceki 70 yılda bu millet dinsizmiş gibi davrandıklarının farkında mısın? yani onlara göre 1999'da kıldığın namaz namaz sayılmıyor çünkü kendileri iktidarda değildi.
bu seçimlerde yapman gereken tek şey var; tatava yapma bas geç! bu kadar. oyun ya o'na olacak ya türkiye'ye. bugün oyunu hiç sevmediğin ve onaylamadığın birine vermek zorunda olabilirsin. yapacaksın! çünkü bugün bunu yaptığında yarın için bir umudun olacak. üstelik bu umut öyle büyük ki... sonuçlar açıklandıktan ve akp'nin oylarında ve başkanı oldukları belediyelerde yaşanacak düşüşün ardından hemen dağılma sürecine girecekler. istifalar ardı ardına gelecek. değmez mi? bir seferlik belki de berbat bir adaya oyunu vererek bu korku imparatorluğunu yıkmak için değmez mi?
