her ne kadar çarşaf gibi sakin bir deniz dinginliğindeki halinle girsem de koynuna, sana dalmakta zorlanıp sabahları ayrılamadığımsın.
kimi zamanlar fırtınalı denizde gemiyi kurtarma telaşı kaçırsa da uykumu sabahlara dek ertesi gece aldım kalan hakkımı.
ama bişeyi farkettim, tıpkı savaşmaktan sevişmeye zaman ayıramayan iki sevgili gibiyiz, zaman zaman barışı sağlayıp koyun koyuna dinlendiğimiz. sanırım bu yüzden doyurucu uykuma kavuştuğum zamanlarda seni hiç bırakmak istemeyişim.
