Selam dantel, biliyorsun ki temizlik yapılırken bana toz almak düşerse seni kaldırmadan - tabi anneme de çaktırmadan- alıyorum tozları. Kenarından, köşenden. Umarım derinlemesine bir temizlik yapmadıgım için bana kızmıyorsundur. Sevgiler.
bekar hayatı sonrasında görmekten kurtulduğum aile ferdi.
annem ablamın doğumunda almış. inanmıyorum ablamla aynı yaştamısın sen.
sana abla diyebilirmiyim?
seni, fakir saçması olarak lanse eden ve 3d teknıolojisi ile aşık atan başarını küçümseyen yazarların arasından yazıyorum sana.
ben kendimi bildim bileli senden iğrenmiş, kurtulmaya çabalamış, seninle her cephede savaşmış ve ne yazık ki her yaş ve her mekanda sana yenilmiş bir yazarım.
çerçevesi ahşaptan tv ler zamanından beri savaşırız seninle bilirsin ve ben sana her türlü silahla saldırdım.
ama yine bilirsin ki beni hep yendin ve yeni bir zamanda muzaffer bir eda ile karşıma dikildin.
ayağımı uzattığım sehpada, cüzdanımı fırlattığım komodinde, ulan zaman zaman kıçımı koymaya çalıştığım klozette bile karşıma dikildin.
birileri der ki led tv alınca geçermişsin; siktirip gidermişsin.
nah geçer dediğini duyar gibiyim.
evet, nah geçersin.
ne kadar incelirse incelsin, neye ve nereye asılırsa asılsın, yenilmez müttefiklerinin muzaffer elleri ile o tv lerin bir köşesine yine ilişeceksin bilirim.
ya ben seni laptop sehpamda bile görüyorum zaman zaman.
oysa ki portatif bir sehpa aldım ve katlayıp bir köşeye sakladım.
ama yok, illa o sehpa açıldı ve müttefik kuvvetler kararlılığı ile sen üzerine yayıldın.
lan, ben seni yaktım be. yaktım ama sen küllerinden doğup yine beni, evimi, yolumu, komodimi, tv mi, sehpamı, buzdolabımı, kenefimi buldun ya helal olsun sana.
ben var ya karar verdim, senden bir tanede bana lazım.
kafama mı tünersin, sikimden mi sarkarsın bilmem ama artık teslim oluyor ve zaferine boyun eğiyorum.
zira ne sen benim yoluma çıkmaktan ne de müttefiklerin senin aşkından vazgeçmeyecek.
