Neden? Kendileri bile seviye ve uslup korurken, siz kraldan çok, kralcı oluyorsunuz? Kazancınız ne? Elinize ne geçiyor? Biliyorum, cevap vermek yerine yalakalığa devam etmek adına saldıracaksınız. Teker teker gelin demiyorum, topunuz birden gelin. Hepinize yeterim.
arkanıza yaslanın hah şimdi deriiin bir nefes alın;
vazgeçtim, yoruldum, pes ettim... rahat ol, olun, olsunlar,
cahile laf anlatamayacağımı anladım,
ufkumu daraltma çabanıza saygı göstermek zorundayım.
sizin istediğiniz olacak...
rahat uyuyun.
gecenin bu saatinde;
belki sınavlara çalışıyor,
belki uzandığınız yerden başka şeylerle meşgul oluyorsunuz kim bilir.
sevgilinizin kokusunu içinize çekiyor, saçlarını okşuyor yada sevişiyorsunuz. kim bilir.
kimileriniz yarın is yada okula gideceği için, yarın ne giysemin derdinde,
kimileriniz de kafanıza takılan soruların cevaplarını aramanın,
kimileriniz aşk acısını dindirmenin,
kimilerinizde yeni aşkın heyecanı içinde.
ama içinizde birileri vardır ki muhakkak ben gibi yapayalnız evin içinde yatağa girmiş ve yukarda yazılı olanların hiç birini düşünmeden düşünmekten vazgeçmişcesine sım sıkı sarılıp yorgana ısınmaya çalışarak, çok uzun zamandır kendisini terk etmiş uykunun gelmesini beklemekte.
boş verin şimdilik olmasın sevgiliniz, ama korkmayın sevmekten.
boş verin yenilsin desteklediğiniz takım ne olacak, siz yinede en iyi tezahüratlarınızı yapın.
boş ver yaa kaldıysan sınavdan, çalışır biraz düzeltirsin notlarını.
boş ver kardeşim tartışmayı, haklıysanda özür dilerim de al gönlünü insanların.
boş verin millet gereksiz düşünceleri, beyninizi kemiren soruları.
üç günlük dünya da değmez kuruntularla hayat yaşamaya.
bugün var yarın yoksun, gülümse yalancıktanda olsa.
boş verin düşünmeyi, hasta olsan kim koşabilecek imdadına.
açın odanın camını ve çekin ciğerlerinize gecenin havasını.
boş verin değmez hiç bir gözyaşına, kederine bunların.
unutma üç günlük dünya bugun var yarın yoksun şu kısacık hayatta.
Laf söylemeden önce, bi işe kalkışmadan önce 2 defa düşünün, hayallerinizin peşinden gidin zamanınızı aşka meşke harcamayın çünkü onların hepsi koca bir yalan mantığınızı kullanın ve abuk subuk şeyler peşinde koşmayın biraz da memleketin halini hatta eğer ülkelerdeki insanları düşünün.
şimdi konuya nasıl gireceğimi bilmiyorum lakin, ilk önce size bulunduğum köyden bahsedeyim. denizli'nin sarayköy ilçesinin 250 nüfuslu karakıran köyünden yazıyorum arkadaşlar. bulunduğum köyde, kahvehane genelde açık olmaz, zaten açılsa da sadece akşamları açılır. bakkal yok gibi bir şey. yani eğer tarihi geçmek üzere olan birkaç mamulden almak isterseniz evine gidip bakkalı çağırıp açtırmanız lazım. ki genelde o da evde olmaz. caminin deseniz toplam cemaati cuma namazları dahil 30 kişiyi geçmez.
şimdi bu küçük birkaç örnekten de anlayabileceğiniz üzere, köyümüzde maalesef okul da yok. köy çocuklarımız, yaklaşık 5 km ilerde ki, hallice daha büyük olan köy okuluna taşımalı sistemle gitmekteler. haliyle okul olmayınca köyde çocuklarımızın faydalanabileceği bir kütüphaneleri, yahut en kötü ihtimalle oturup ders çalışabilecekleri bir odaları bile yok...
yıllardır ben elimden geldiğince dilimin döndüğünce yardımcı olmaya çalışsam da, 3 hafta sonraki düğünüm sebebiyle artık ne maddi durumum elverişli bazı şeylere, ne de vaktim müsait. 96 yılında başladığım okul hayatımdan, mezun oluncaya kadar ki dönemde aynı zorlukları çekmiş biri olarak söylüyorum ki, bu çocuklar bu devirde okumak için zorluk çekmemeli, öğrenmek için gösterdiği çabaların karşılığını alabilmeli artık.
köydeki duyarlı birkaç kişiden biri olarak düşüncem şu ki, bu çocuklar benim çektiğim zorluğu çekmeyecekler. en azından köy muhtarlığında dahi olsa, küçük bir odaları olmalı, okuyabilmeli bu çocuklar, öğrenebilmeli. çiftçilikle uğraşan ailelerin çocukları bile olsalar, okuldan gelince kalem tutmalı bu çocuklar, tarlada kürek değil...
evet, dilencilik yapacağım sözlükte, yüzsüzlük edip kitap dileneceğim, bilgi isteyeceğim yazar arkadaşlardan. sadece kendi köyüm için değil elbet, allah ömür verdiği sürece, edirne'nin köyü de bir, izmir'in köyü de, hakkari'nin köyü de..
son olarak, başta zall olmak üzere tüm sözlük yönetimine diyorum ki, yöneticilik, entry silip, yazarlık onaylıp, tv programlarında boy göstermek değildir sadece. yöneticilik yazarlarla yazar olup, herkesin isteklerine kulak kabartabilmektir. troller de dahil...
sözlük modlarından rica ettim bu durumu, yardımcı olun dedim, duyuralım birlik olalım dedim, zall'a mesaj at dediler. e zall'a mesaj attık defalarca, o da takmadı bile, zalladı resmen. yani ben modlara, modlar zall'a, zall'da dünya bi şekil minare bi şekil hesabı...
kısaca diyorum ki arkadaşlar, el birlik olalım, değirelim ateşi fitile. inşallah destek olan arkadaşlar çıkacaktır diye umuyorum. sizden şaşalı kitaplar, cilt cilt ansiklopediler, dünya klasiklerinden seçmeler istemiyorum arkadaşlar. küçük bir şiir kitabı da olur, eski bir tarih ansiklopedisi de, hatta lise veya üniversitede kullandığınız ders kitapları da. yeter ki yazı olsun, bilgi olsun, en önemlisi bu kampanyaya ilgi olsun...
bilmiyorum eksik bir şey kaldı mı ama, son olarak diyorum ki, destek olandan da allah razı olsun, olamayandan da, olmayan da. aynı yangının ateşi altında ısınabilmek dileğiyle...
peşinizden koşmaya yoruldum. çünkü dur denmedikçe durup kimseyi beklemediniz. gerçekten dinlemediniz, yarıda kalan bir sözün peşinden hiç gitmediniz. kendinizden başkasını önemsemediniz; önemsiyor-muş gibi yaptınız. bütünüyle sahteydiniz; gerçek samimiyeti görmediniz, göstermediniz. siz "siz" bile değilsiniz, "onlar"sınız aslında.
en önemlisi unutunuz, görmediniz, yok saydınız, tanımazdan geldiniz, yazıklar olsun ben sizi el yazınızdan bile tanırdım. ağacı gövdesinden tanıyamam, yaprağından bile çıkaramam ama sizi yürüyüşünüzden tanırdım. vefalarımı toprağa gömseydim tanıdık ağaçlar büyürdü. şimdi bir dal uzanmadı sizden bana.
Uzun bir süreden sonra tekrar merhaba.okurken arada bir yarın butunlemesi olan ve çalışmayan içimdeki kızın ciyaklamalarını duyabilirsiniz.flört ettiğim birine daha yıl vermiş bulunmaktayım. ona karşı sorumluluklar hissetmiyorum desem yalan söylemiş olurum. Bu duygu da herhalde beş ay önce biten ve uzun süren ilişkimin sonucudur. (bkz: kendi bitti ama etkileri sürüyor.) arkadaşlar insan yalnızken de mutlu bir hayat surebilmelidir. Yani bi boşluk hissetmemelidir anlatabiliyor muyum hani derler insan yalnız yapamaz mutlaka yanında hayatında biri olsun ister falan yok abicim be onlar alışkanlık tamamen onlar senin uzun ilişki yaşamanın yarattığı saçma alışkanlıklar. Ben bugün yalnız olarak da mutlu olmaya karar verdim. Çünkü etrafta adam kalmamış kızlar! Etrafta kız da kalmamış siz de haklı olabilirsiniz beyler neyse o polemiğe girmicem bile. Tek başımıza da mutlu olabilelim, olur mu?
kalbini kırdığım herkesten özür dilerim.
üstümde bir yük kalsın istemem, bir daha karşılaşmayacağım kişilere karşı.
hak meselesine giriyor bu ne de olsa, önemli. çok önemli.
birinin selamını ulaştırmamak kadar önemli bir mesele.
birinin selamını gereken kişiye söylemeyince üstümde büyük bir yük oluyor benim.
sizi bilemem.
Sokakta bir merdivene oturup hıçkıra hıçkıra ağlayan kızlar, yapmayın. Bazen öyle oluyor ki gidip sormak istiyorum alacağım cevabı bilmiyorum. Sormuyorum içim parçalanıyor. En son tek cesaretim eğer sakinlesmek istiyorsan binaya gir burada herkes sana bakıyor diyebilmek olmuştu. Zaten o durumda fazla da söz yok ama gerçekten orta yerde öyle ağlamayın çok uzuluyorum.
allah belamı versin bilinsin istiyorsam;
ama aranızda çok sıkıldığım, üzgün olduğum zamanlarda bile ilgiyle dinlediklerim var.
yani siz, bari siz, sırtımdan inseniz.
Evet ben. LYS sınavında Türkiye'de 1453. olmuş kenyaliasiye. 18 yaşına kadar ailesinden harçlık almamış kenyaliasiye. Olanaksızlıklar içinde hala olanak arayan kenyaliasiye. Düşünüyorum. Yok mu hakikaten sesimi duyan? Yok mu halimden anlayan? Sonra kızıyorum. Ulan hepiniz mi zenginsiniz be! Sonra daha çok kızıyorum. Ulan madem hepiniz zenginsiniz bi' yardım edin be! Bu hayatı hala yaşayıp, komünist olmuyorsam ben hakikaten inançlıymışım arkadaş. Ne olacak sen aylık 100 lira çıkarsan hayatından? Ya sen abi? Miletvekili gibi para kazanıyorsun, ne yapacaksın, kefene mi koyduracaksın. Ne bileyim dostlar. Ağırıma gidiyor. Hep birinci oldum sınıfta. Terbiyeli kız kenyaliasiye. Çalışkan kız kenyaliasiye. ama bilmiyonuz be dayılar, o kenyaliasiye burs arıyor, para arıyor. Hani şu x var ya, haftada 300 harcayan, o anlamaz beni. baba demeden para demeyi öğrenmiş y ne bilsin ne yaşıyor kenyaliasiye. Vallahi kendime acıyorum. Koyuyor biliyor musunuz? başarılı olmak, bir yerde koyuyor. Paran yok senin! istersen 1. ol! işte budur sözlük. Budur size diyeceğim. Budur size yazacağım. Budur. **
