kardeşim.. kan kardeşim.. seni çok özledim. buralar çok soğuk, üşüyoruz. gelsen de vızır vızır vızırdasak beraber. sabahlara kadar kovalanbaç oynasak. sen kaçsan ben kovalasam; sen dursan ben vursam... *
kış geldi be kış ölmüş olman gerekir! bana tüm geceyi zehir ettin!! kulağımda iğrenç bir şekilde vızıldamayı biliyorsun, ışığı açınca gel hadi karşıma çık diyince ortada yoksun! sinsiii... çakal... bi elime geçirsem... çok sinirliyim...
yazın geleceksiniz yine. sizden tek bir şey istiyorum; sessiz uçun. arkadaş gel lıkır lıkır kanımı iç ama kulağımın dibinde öyle sesler çıkararak uçma. zevk mi alıyorsun anlamıyorum ki. kanını em ve git arkadaş. sinirlendim kış günü.
sevgili sivrisinek kardeş:
seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun değil mi. bu dünyada bir başkasını seni sevdiğim kadar inan sevemem. varlığın beni hep mutlu ediyor. hatta sen beni dünyanın en mutlu insanı yapıyorsun.
hele kanıma karşı olan o ilgin yok mu. sonra ısırdığın yerleri kaşıyıpta kanattığım o dayanılmaz kaşıntılı şişlikler... ah canım benim beni benden alır senin o şehvetli ısırıkların.
olmazsa olmazım, her şeyimsin sen.
dün gece sineksavarım sabaha kadar takılı olduğu halde, nasıl bir hırsla, nasıl bir enerjiyle geldin ve tüm gece bedenime hunharca saldırdın lan? şu an deli gibi kaşınıyorum ve küfür hazinem sayende çok zenginleşti allahın cezası.
Sevgili sinekcik, kolumdaki kıl oluşumundan ötürü bir türlü derime ulaşamayıp, sanki engebeli bir arazide dolaşıyormuşcasına düşe kalka ilerlemen cok tatlı. Gercekten.
Ulan, sağ ayak baş parmğımı hem alttan hem de üstten sokup parmağı mutasyona uğratmayı başaran sivrisinek, ortaya çık da sana genetik alanında nobel falan verelim, biz dna falan boşuna kasmışız yıllardır amına koyim.
bu bir sivrisineğe serzeniştir.
dostum - nasıl hitap etmem gerektiğinden emin değilim, aramızdaki husumet belli, geri dönülemez adımlar atmaktan korkuyorum. uzunca düşünüp "dostum" seslenişini uygun buldum. sevmediysen affet. - nerede kalmıştık. dostum:
her gece o iğrenç demeyeceğim ama asla insan kulağına hoş gelmeyen, adeta beynimin içinde bir yırtılmaya sebebiyet veren sesini hiç dinledin mi? kızmıyorum sana lakin doğamız böyle bir sesi kaldıramıyor özellikle de uyumaya çalışırken. lütfen bunu anla. daha sessiz olman konusunda ısrar etmek durumundayım.
kanımı emmene kızmak en büyük hakkım ama senin bir hanım olduğunu düşünüp nezaket göstererek -ki yalnızca dişi sivrisinekler insanları ısırır- aramızda alternatifler üretsek ve dostluğumuz hayata geçse diye de düşünmüyor değilim. ben uyumadan önce bir bardak kan bıraksam sana odaya. sen ve arkadaşların istersen komşu hanımları da alıp gelip brunch yapsanız açık büfe. başka isteklerin varsa söyle tabi: taze sıkılmış portakal suyu, likör, malibu ne istersen... yeter ki beni ısırma. yok içtiğin iki gram kanda vallahi gözüm yok. uyanıp kaşınmak canımı sıkan. yoksa bilirsin biz türkler hem misafirperver hem de paylaşımcıyızdır.
son olarak da odama alıp hevesle prize taktığım, o 500metre kare alanda sinek kovar şeysine çok bozulduğunu biliyorum. ama azıcık, en azından verilen paraya hürmeten ve en azından benim gözümün önünde üstüne konmasan.
sevgiler utya...
