Sevgilim, sevdiğim, sevdiceğim.. hayatımın anlamı ve geri kalanı inşallah..
5 yıl önce tanıdım seni o günden bildim benim olacağını. Bak benimsin, seninim.
“Aramızda dağlar yollar yıllar var iken
Beni sana sımsıkı sarılı görenler olmuş”
Aramızda olan onca mesafeye rağmen hep yanımdaymışsın gibi hissetmem, seni taa içimde bilmem aşktandır. Kavuşmamıza çok az kala sabretmek zor geliyor. Hasret her zamankinden biraz daha fazla zorluyor.
Ben böyle sevda kuşu olur muydum ya benim gibi duygusuz birisi? Olurmuşum!
Düşündükçe kalp atışım değişiyor, zaman zaman gözlerim doluyor. Bunca yıla rağmen..
Seni bekliyorum sevgilim koşup boynuna sarılmak için seni bekliyorum.
Mercimek köftesi yaparken kavga etmeyi, hasta olduğumda elinin ayağına dolaşmasını, her akşamüstü işten çıkışta gelirken almamı istediğin bir şey var mı sorularını, odanın her alanını eşyalarımla doldurup gasp etmeyi özledim...
her gece yatmadan önce son konuştuğum sen ol istiyorum.
uyanınca ilk senin yüzünü göreyim mesela.
kışın birlikte grip olalım, aynı bardaktan nane limon içelim.
yanında uyuya kalırsam kalk yerine yat deme, yerim senin yanın olsun.
gidecek olman fikrine daha alışamadım, nasıl alışabilirim ki? mesafeler korkunç bir şeydir. çünkü özlüyor mu, unutuyor mu, düşünüyor mu bilemiyorsun ..
eskiyi özledim,bundan uzun zaman öncesini.evimin önünden geçerken beklediğin zamanı,beni 5 dk daha görebilmek için.okuldan çıktığımızda servise bindiğin,benim yürüyerek eve döndüğüm;servise biner binmez beni aradığın zamanı,benimle biraz daha vakit geçirebilmek için dersleri ektiğimiz zamanları,doğum günüme özel planlar yaptığın zamanları.şimdi bakıyorum beni deli gibi seven adam en uzak olmuş,en umursamaz,en bilinmez.keşke kendimi eskilerle avutmaktan vazgeçebileceğim bi yerlere gitsek birlikte...sen ve ben ikimiz.
Bizim ev çocuk parkına bakardı.
Sonra yıktılar salıncakları, alışveriş merkezi yaptılar. Biz yoksul olduğumuzu o zaman anladık..
Yoksul olduğum için mi sevmedin beni?
