"Bıraktığın yerde bekliyorum yine gel sev beni
Ya da tamamen git
Ne ara ayağa kalksam adın bozar dengemi
Gidiceksen adınla git
Senden sonra ne olur burası bilmiyorum
Ben burda öleceğim şu banka anlatacağım derdimi
Bilemem belki burası da değişecek sen gibi
Belki mahpus yapacaklar buraya isabet olur der gibi
isabet olmayacak göz yaşım tükendi akmayı geç dolmayacak
belki kabristan yaparlar fakat yine karavana
illaki vuracaklarsa gözünden turnayı
Ya sana versinler silahı
Ya da cehennem yapsınlar burayı"
Sana yazdım fakat engellediğin için görmedin belki burda görürsün.
Bugün uyanmaya yakın seni rüyamda gördüm. Gülüşün , ses tonun hiç değişmemişti. uzun bir aradan sonra -rüyada da olsa- seni bu kadar yakından görmek beni yine dağıttı , yine saçma sapan düşüncelere götürdü. Ben bu yazıyı sana yazamadım bari sözlüğe yazayım dedim. Adiós.
ben bu yazıyı sana yazdım başlığına yazamayinca söylenen cumle.
yazabildiysem bile gorunmuyor telefonumda. Her neyse işte bu yaziyi yazamadim ben sana:
"beklenmedik bir zamanda beklenmedik bir kisi araciligiyla giriverdin hayatima sessiz, derinden ama sımsıcak baktın bana ve gelip yerleşiverdin sol yanıma öylece. kapiliverdim sana bir anda nasil oldugunu anlayamadan. hatalarim oldu hatalarimiz oldu evet ama simdi benimsin ve hep benim kal istiyorum... basima gelen kotu seylerden sonra bile, hayatta karsima cikan engeller bile beni pes ettirmiyor. her sabahın inadına güzel başlaması ve her günün inadına güzel geçmesi sadece senin sayende.. ben bu yaziyi sana yazdim ve seni çok seviyorum."
edit: neden yazamadığımı anladım, çaylak etmisler beni a be yavrum..
belkide bir dolu insandan sana sıra gelmemiş yazar isyanıdır. ya da sen görememişsindir.
ben de yazayım ama sana değil bak, ben bu yazıyı sana yazamadım, yazsam bile sen göremedin, görsen bile cevap veremedin, ama veremediklerin hep benim yüzümden.
ve yine belkide kişinin kendi iç hesaplaşmasıdır. kendi kendine isyanıdır.
