biz senle rüyada yapılacak zibilyon tane şey varken dün gece neden okey oynuyorduk hala aklıma geldikçe düşünüyorum. hayatımda bi kere de gördüğüm yok ama bilinçaltımı tebrik ederim taş gibiydin. şöyle sarışın, kısa saçlı erkekten biraz daha uzun, hafif çilli, yeşil gözlü. biz senle niye okey oynuyoduk ya allah'ını seversen. hayır 2 kişiyle okey de oynanmaz. ben bittim ama nağber. gelip bi' öpcük bile atmadın.
Her nerde hangi sürtükle ne yapıyorsan derhal bırakıyor ve yanıma geliyorsun gerizekalılığın lüzumu yok. O gece rüyamda olan herşey yalanmıydı zalımın oğlu .s .
iki kez aşık oldum rüyamda sana ben. Ve iki kez rüyaların gerçek olma ihtimallerini oturup tek tek saydım, yıldız sayar gibi. Her biri kaydı, dilek tutulacak yıldızın her biri sahipli çıktı.
Hep düşünürüm, bir yıldız kaç dileği taşıyabilir sırtında kayarken diye. Ne bencilce değil mi?
Tuttuğumuz dileklerin diğer elinden tutmalı yıldız kayarken ve ay seyirci kalırken. Tabii ya, Ay ne somurtkan bir simadır. Denize çizdiği tablo ne hazin ne korkutucudur. Mükemmele ne kadar yaklaşırsa bir şey, diğerlerini o denli korkutur. ve de kendini. Ay da kokar mı kendinden? Senden?
iki kez aşık oldum rüyamda sana ben. Gözlerin ve gülüşlerin hala yanı başımda. Kalkmak istemediğim rüyalar, bir sızı olarak döndü her seferinde bedenime.
Terledi ve ağrılar dinmedi. Midesi ve tüm sevdikleri acı verdi . Umarsız yaşamak ne yücedir! Umarsız yaşamalı ahh, umarsız.
aşk veya uçurum aynı şey. Rüya ile hayal de. inanmıyorsun. bak sözlüğe.
Umursamamayı umursamadığım zamanlardan beridir daha bir ıssızım.
Işığı aramaya devam et dediğimde, dokunur gibi bakmıştı bana, soyar gibi, sevişir gibi.
rüyalarım uzun yolculuklarda ibaretti oysa. elimi tutsan kısalır. Kısalır. Islanır.
Güven duyguların en asili. Bit pazarı mahsulü gibi yaklaşan her insana, güvelerin yediği ve görülmeyen tüm pişmanlıkları verir.
Yaşamayı ertelediği içindir uykuyu sevişim. seni sevişim. ah mithat!
Bana güven dediğimde, dokunur gibi bakmıştı bana, parçalar gibi,öldürür gibi.
Bana git dediğinde, bana git dediğinde ve bana git dediğinde. Ahh! Ne haddine! Ne haddime!
Bizim işimiz aşkları yazmak, yaşamak değil. Yaşananlarsa yazılmak için yaşanır. O yüzden azizim, asla bir şaire aşık olma. Şairler yalancıdır. Ve bütün insanlar biraz şair.
Aldanma ki şair sözü elbette yalandır. fuzuli ne de güzel der. ne fuzuli.
Ben üç kez aşık oldum sana rüyamda. ikisi yoklar, oldular mı hiç, muallaklar.
Ben milyon kez aşık oldum.
Bir gün seni bulmaya karar verdim, sonra vazgeçtim. Belki de bilmemek ve hayal etmek daha iyidir.
Bana duymuyor gibi bak, en güzel kelimeler dökülecek lebimden.
Bilmiyor gibi ve hiç bilmeyecek gibi gülümse. Bilmeyenler hep mutludur. Bilenlerin ise Geceleri artık daha uzun.
Merakımdan soruyorum, biliyor musun? Bildiğin şeyin, bildiğini sandığın şeyin, bildiğin şey olmadığını biliyor musun? Eğer biliyorsan, mutluluğu boş ver. O meze olmaya devam etsin dünya sarhoşlarının cehaletliğinde. Senin mutsuzluğundan piçimiz olur belki. adını mutlu koyarız, mutluluğa inat.
Hiç kez aşık oldum rüyamda sana ben. Ve yine karşımda sen.
yazarların rüyalarında gördükleri ki bir tane olduğunu sanmıyorum* o nedenle hayali sevgililerine yazdıkları yazılardır. (bkz: oha) (bkz: sözün bittiği yer) (bkz: tımarhane)*
allah'ın günü bitiyor bakışların en olmadık yerde, mesela bir ölüm arefesinde, mesela bir seferde, öyle amaçsız binilmiş sırf vakit geçirilmek için binilmiş otobüste.
ve uzanıp duran salkım saçak bakışların, sonra saçların; ellerinden yukarısı günah şimdilik. bir şarap gibi, şeriatında isa'nın sevabı sarhoş olmanın yokluğunla.
olduğu kadar hayat, oldurmayanı kader deyip unutmak kalıyor bakınca sokağına 2400 metre mesafeden.
puslu;
uğursuz sokakların buğusu ve yokuş aşağı ümitlerim.
peki şimdi nerde ellerin?
dünde olduğun gibisin; bir zaferin kanlı ertesi gibi...
bir uyku vaktinde gelmeni bekliyorum. belki hiç kimsenin beklemediği kadar belki hiç kimsenin beklemeyeceği kadar.
göz yaşlarımla bezenmiş gecemde yüzümde bir tebessümle uyanmak istiyorum artık. adını haykırarak değil.
şairane bir zekam olmasa da gel artık. özledim demek bu kadar acıtmamıştı içimi daha önce. hiç yüreğimi yıkmamıştı bu denli. ve kimsenin hatırası işlememişti hafızama bir mıh gibi.
gel artık. rüyalarımda da olsa bitir artık bu özlemi.
rüyalarda görülen insanların gerçekte var olduğu bildiğinizi umarak, beyin insan uydurmuyor bazen bir anlık yolda dahi görmüş olabileceğiniz insanı alıyor bilinçaltınız şak diye getirip karşınıza koyuyor. sonra düşün dur sen. ben acaba nerde gördüm bunu nerde gördüm diye eger nerde gördüğünüzü hatırlarsanız gidin ve o sevgiliyi bulup kendinize aşık edin.
yokluğunla terbiye olan umutlarımı defnettim. pencereme yapışan şiirleri kazıdım bu sabah.
günaydın yalnızlığımın karanlık kokusu. günaydın eski sevgilim; günaydın eskimeyen gözleri eflatun cesedim...
biz hiçtik.
hiçbir şey olmuştuk o vakit;
ve vuslatı oruç tutan avuçlarımda sensizliğin konçertosu çalıyordu. gitmiştin işte. mutluluğa aleyhtar iblisler sikiyordum rüyamda; gidişine ağlıyorduk kiralık annelerle. her gece bakire siluetine kastediyordu elleri kanlı gelinler. direniyordum...
sen benim en güzel cesedimdin. ya rab bu nasıl bir lanetti böyle? henüz tenine bile dokunamamışken, cesedi nasıl oluyor da uzanıyordu kollarımda...
ruhu yok diye mi ölmüştü tebessümleri, yoksa benim değil diye mi ölü doğmuştu sözleri?
sözleri öldürüyordu beni. söz vermediği yarınlarının bileklerini kesiyordu giderken.
intihar süsü verdiğin hayaline dokunuyorum odamda. bazen konuşuyorum da onunla. neden sen konuşmuyorsun? neden anne; cesetler de konuşamaz mı oğluyla? ben seni özlüyorum yalnızca. ne sevgilimi, ne yarenimi ne de annemi...
şizofren hayaletlerimi özlüyorum aslında. ve hayal ettiğim en güzel şeyi özlüyorum;
