sana ne chp'den be! adam çıkmış meclisin karşısına hala kılıçdaroğlu'na laf yetiştiriyor. senin doğu'da askerlerin şehit oluyor, havaalanlarına pkk'lılar saldırıyor bu hala iftar yemeklerine gidip kendisine yapılan eleştirilere cevap veriyor.
artık ne yapıyorsan yap, 2 mehmetçik için meclisi de topla, oy vereni de vermeyeni de bunu istiyor. hala çıkmış diyorsun ki "pkk bizim isteğimizle meclis toplandı derdirtmem" diyorsun. ulan onların ne diyeceğinden sana ne? onların söyleyecekleri senin şehidinden değerli mi! ama ben bu yazıyı sadece recep'e yazmadım, bu dediklerim en az kılıçdaroğlu için de geçerli, biz şehit veriyoruz bütün yükü akp'ye atıyorsunuz, zaten yeterince bir tane bölücü bir örgüt var siz de iyice bu işten pay çıkarmaya çalışıyor, akp'nin oy düşürmesi için uğraşıyorsunuz. ulan bırakın siyaseti de vatanınızı ne kadar sevdiğinizi gösterin be! hepsi birbirine laf yetiştirme derdinde, hay ben sizin! keşke her gün 23 nisan olsa, vallahi billahi çocuklar sizden daha iyi yönetir ülkeyi lan. yazıklar olsun.
ben ateistim. ama seni tanıdıktan sonra içten içe diyorum ki: 'ulan bu allah denen metafizik varlık keşke harbiden olsaydı da, bu gönderdiği sanılan kitaptakileri gerçekleştirecek olsaydı.' bir ateist için çok tehlikeli bir istek ama dünyada her boku yiyecek ve sonra geberip toprağa karışacaksın ve fosillerin diğer canlılarla birleşecek. bence bu daha tehlikeli.
Başbakanım;Bu gün bize öyle güzel bir iyilik yaptın ki, haberin yok.
Bu gün öldürün emri verdiğin polisin karşısında yere düşen Fenerbahçe taraftarını kaldıran Beşiktaşlı gördük. Birbirleriyle suyunu,ekmeğini paylaşan üniversiteli öğrenciler gördük.Kol kola giren Türk-Kürt asıllı insanlar gördük. Fahişe dediğimiz kadınların o evlerden çıkarak yararılara yardım ettiğini, biber gazından etkilenenlere süt ve limon verdiğini gördük.
Gözlerimiz sıktırdığın biber gazından değil, gururdan doldu. *
bizi bırakıp nereye gittin başbakanım? %50... dedin, yığarsam alana... dedin gaza geldik yığıldık. ama sen yoksun, bizi meydana attın gittin. bi daha oy vermiycem sana. yazıklar olsun.
Sevgili(!) başbakanım;
Öyle korkmana gerek yok benden, daha küçüğüm. Senin başbakan olduğun zamanda tam olarak kendimi bilmiyordum bile, çocuktum. büyüdükçe, kendimi bildikçe seni de bildim. Akrabalarımdan, ailemden nefret ettim senin yüzünden. Üniversiteyi geç daha lisedeyken bu ülkeden nasıl kaçıp gideceklerini düşünen insanlar tanıdım. Hatta inanır mısın ben de düşündüm. Ta ki bu olaylar olasıya kadar. Ta ki birlik olup, direnesiye kadar. Ama sana minnettarım. Sen olmasan benim namusumu, ahlakımı kim korurdu ve savunurdu?! Alkolik olmama kim engel olurdu?! Artık sana, insan değil misin bunca insanın acı çekmesine nasıl göz yumuyorsun falan demiyoruz. Anladık her şeyi. Sana diyeceğim tek şey özgürlüğümün üzerinden çek o ellerini!
